Podróż HabakukaPrzykład

„Zaufanie Bogu, ciąg dalszy"

Myśli autora:
1. Jaki jest nadrzędny temat tego rozdziału? Była nim potęga i moc Boga.

Habakuk przechodzi od pytań do oczekiwania, a w końcu do chwalenia Boga. Zrozumiał, że Bóg ma plan i tylko On może go zrealizować. Idąc przez życie, napotkamy wiele takich samych scenariuszy i wszystko sprowadza się do tego, jak postanowimy sobie z nimi poradzić. Jako istoty stworzone na obraz Boga i z darem wolnej woli, mamy możliwość działania na wiele różnych sposobów, ale kiedy przychodzi co do czego, On szuka naszego zaufania.

Czasami Bóg pozwoli, aby jakaś sytuacja przerosła nasze możliwości, abyśmy, gdy nas odbuduje, wiedzieli, że to był On. W ten sposób Bóg potwierdza swoją miłość do nas i przypomina nam, że nawet gdy wygląda na to, że jesteśmy na drodze sami, Bóg nie odszedł i nigdy nas nie opuści.

2. Jakie jest znaczenie słowa „selah" i jak powinniśmy na nie reagować?

Selah to jedno z tych słów w Biblii, które wywoływało refleksję wielu uczonych. Faktem jest, że nie można poznać pełnego znaczenia tego słowa, ponieważ nie jest znane jego bezpośrednie tłumaczenie. W związku z tym, aby lepiej zrozumieć jego prawdziwe znaczenie, zaczęto wnikliwie badać kontekst, w którym zostało użyte. Tak więc skupiając się na kontekstach, w których zostało użyte, powszechnie uważa się, że oznacza to samo, co termin muzyczny, „zawiesić".

Myślenie o nim w ten sposób to używanie go jako odpoczynku - pauzy w tym, co jest stwierdzane. Jest to moment refleksyjny, wsiąknij w to, co właśnie przeczytałeś i naprawdę zwróć uwagę na słowa. Coś ważnego jest stwierdzone w tym momencie pochwały i autor chciał zapewnić, że był czas, aby się w to zanurzyć.

3. Wróć myślami do nadrzędnego tematu: Co Habakuk próbuje przekazać czytelnikowi?

Habakuk na swój sposób stara się przekazać czytelnikowi, jak ważne jest zrozumienie, kim naprawdę jest Bóg. Zrozumieć Boga w Jego nieskończonej mądrości, mocy i miłości, to wiedzieć, komu można zaufać. Łatwo jest kwestionować to, co Bóg robi, a trudno zaufać, że dokładnie On wie, co robi. Jako istoty śmiertelne nie mamy nieskończonego wglądu w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, dlatego często wzbraniamy się przed zaufaniem, że Bóg ma to pod kontrolą. To normalne, że pytamy i jesteśmy niespokojni, ale właśnie wtedy wkracza wiara. W końcu Habakuk kończy w najlepszy możliwy sposób:

„Ja jednak będę radował się w PANU,
cieszył Bogiem mojego zbawienia.
Wszechmocny Pan jest moją mocą!
On uczynił moje nogi jak u łani,
sprawił, że mogę kroczyć
po moich wyżynach”.

Ten pokaz poddania się i wiary jest tym, o co w tym chodzi. Habakuk pokazuje w pełni potęgę i moc Boga oraz to, dlaczego możemy Mu zaufać we wszystkich dziedzinach naszego życia.

4. Jak możemy to przenieść do naszego obecnego świata i zastosować w codziennym życiu?

Łatwą odpowiedzią jest po prostu bardziej zaufać Bogu. W wielu przypadkach łatwiej jest to powiedzieć niż zrobić. Faktem jest, że kiedy zaczynamy doświadczać trudności, często najpierw opieramy się na sobie, a dopiero potem rozglądamy się wokół. Kiedy zdajemy sobie sprawę z tego, że sami nie damy rady, często wpadamy w panikę, zamiast mieć pokój w Bogu. Wiara w Boga nie jest po to, by w Niego wierzyć, ale raczej po to, by wiedzieć, że On cię podtrzyma i nigdy nie opuści.

Więc teraz wracamy do pytania. Kiedy idziesz do otaczającego cię świata, pamiętaj, że niektóre rzeczy są po prostu poza twoją kontrolą i właśnie po to jest Bóg. Nic Mu nie umknie i wszystko odpowie przed Nim. Staraj się pamiętać o Księdze Przysłów 3:5:
„Zaufaj Panu całym swoim sercem i nie polegaj na własnym rozumie”.

Wyzwanie:
Jest kilka rzeczy, które w tym rozdziale chcą ci rzucić wyzwanie. Po pierwsze, przeczytaj Habakuka 3. ponownie i zatrzymaj się, aby pomyśleć o tym, co czytasz. Zastanów się nad implikacjami tego, co Habakuk mówi nam o Bogu i Jego naturze.

Po drugie, musimy starać się myśleć o tym, jak każdego dnia w namacalny sposób ćwiczyć nasze zaufanie do Boga. Kiedy opieramy się na Nim w małych rzeczach w naszym życiu, o wiele łatwiej jest nam się na Nim oprzeć, kiedy przychodzi coś wielkiego. Pomyśl o Liście Jakuba 4:8:
„Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, wy, chwiejni”.

Poświęć trochę czasu, by oprzeć się na Bogu i szukać Go w Jego słowie. Idź do Niego, a On zbliży się do ciebie. Bóg nie jest tyranem i nie zmusi cię, abyś pozwolił Mu sobie pomóc. To musi być twoja decyzja, by zaufać Bogu i poddać swoją wolę Jego woli. Czyniąc to, odnajdziesz w sobie większy wewnętrzny pokój i odczujesz komfort. Nie możemy pozwolić, aby troski obecnego świata pochłonęły nasze myśli i trzymały nas z dala od Bożej wersji pokoju umysłu.

Jeśli pozwolimy naszym umysłom błądzić, wtedy one nas kontrolują. Trzymaj swoje myśli w ryzach i stale trwaj w Chrystusie, a twoje działania będą go odzwierciedlać.