Podróż HabakukaPrzykład

„Spotkanie z Habakukiem ciąg dalszy"

Myśli autora:
1. Jaki temat najbardziej wyróżniał się podczas czytania Habakuka 1?
Pojawił się nadrzędny temat: „dlaczego Bóg pozwala, aby zło wyprzedzało dobro".

To pytanie jest jednym z tych, które są bardzo mocno związane z dzisiejszym życiem. Kiedy patrzymy na świat, w którym żyjemy, często zadajemy sobie właśnie to pytanie. Jednak prawdę powiedziawszy, jest to złe pytanie. Lepszym pytaniem jest, czego Bóg dokonuje przez całe to zło?

2. Jak myślisz, dlaczego ta Księga znalazła się w kanonie? Jak myślisz, jaki jest Boży cel tego rozdziału?

Kiedy go czytałem, od razu zauważyłem, że Habakuk zarzuca Bogu brak działania. Moje myśli popłynęły w dwóch kierunkach: Po pierwsze, to było odważne posunięcie, a po drugie, dlaczego był tak odważny?

Właśnie ten rozdział jest demonstracją łaski i miłości. Jako chrześcijanie wiemy, że Bóg ma ostateczną władzę nad wszystkim, co się wydarzyło lub wydarzy. W związku z tym mamy wrażenie, że kwestionowanie rzeczy, których nie rozumiemy, jest kwestionowaniem Bożego autorytetu.

Taki jest cel tej księgi. Dobrze jest mieć i zadawać pytania nawet Bogu. Bóg nigdy nie chciał, abyśmy byli bezmyślnymi maszynami, którymi można sterować i nie chce tego rodzaju chrześcijan. Możemy pytać Boga, dlaczego sprawy mają się tak, a nie inaczej i co On robi w danej sprawie. Jego odpowiedź dla Habakuka nie była szczegółowym planem: Bóg wiedział, że to wygląda źle, ale miał wszystko pod kontrolą.

3. Jakie były obawy w czasie, gdy pisano ten tekst?
Wokół panował niepokój społeczny. Naród izraelski żył w strachu, ponieważ Babilończycy rośli w siłę. Podbijali narody i przejmowali władzę. Izrael obawiał się, że będzie następny. Habakuk rozglądał się po sąsiednich krajach i był świadkiem dobrobytu i sukcesów militarnych narodu, który Izrael uważał za zdradziecki. Widział to i wiedział, że jego naród był na celowniku i że był bardziej niesprawiedliwy niż sprawiedliwy, nie wspominając o tym, że prawa Boże były zaniedbywane, podczas gdy zło wydawało się być nagradzane.

4. Jak to się przekłada na czas, w którym my jesteśmy?
Nasza generacja doszła do punktu, w którym granice między dobrem a złem są zamazane. Czarne jest białe a kot goni psa, więc co jest właściwe? Kiedy rozglądamy się dookoła, czujemy potrzebę kwestionowania, ale wolimy się bać. Dla niektórych jest to strach przed pytaniem, a dla innych strach przed odpowiedzią. Trzeba rozumieć, iść naprzód, pytać, ale wiedzieć, że Bóg ma nas w swoich rękach i ma plan. Widzimy, że wróg prze naprzód i chrześcijanie są atakowani na całym świecie, ale jest dla nas światło. Habakuk jest wskazówką dla naszej zdolności do otwartej rozmowy z naszym Ojcem. Jednym z darów, które otrzymaliśmy od Jezusa jest to, że możemy iść bezpośrednio do Niego ze wszystkim i w każdej chwili. Rozmawiaj z Ojcem, ponieważ On zawsze interesuje się tym, co dotyczy ciebie.

Wyzwanie:
Przeczytaj Habakuka jeszcze raz i spróbuj zobaczyć to przesłanie jako nadzieję na rzeczy, które mają nadejść.

Kiedy Habakuk pisał te słowa, widział destrukcyjne sposoby postępowania ludzi wokół niego, a jednak zaniedbał oparcie się na Piśmie Świętym, z którym dorastał. Księga Rodzaju 50:20 mówi: „Wy wprawdzie zaplanowaliście wyrządzić mi zło, Bóg jednak zaplanował przy tym dobro, by dokonać tego, co jest dziś — zachować przy życiu liczny lud!". To były słowa Józefa do jego braci. Sprzedali go w niewolę, a kiedy ponownie się połączyli, obawiali się jego odwetu, ale Józef nigdy nie stracił zaufania do Bożego planu. W każdej złej sytuacji jest jakiś pozytyw, który z niej wyniknie, nawet jeśli jeszcze go nie dostrzegamy.