Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Dobra nowina o Królestwie szerzy się w całej Jerozolimie, a liczba uczniów wciąż rośnie. Potrzeba więcej przywódców, więc człowiek o imieniu Szczepan zgłasza się by służyć ubogim, podczas gdy apostołowie nadal dzielą się z innymi przesłaniem Jezusa. Szczepan ukazuje potęgę Królestwa Bożego, a wielu kapłanów żydowskich postanawia uwierzyć i podążyć za Jezusem. Nadal jest jednak wielu innych, którzy występują przeciwko Szczepanowi i wdają się z nim w debatę. Nie mogą ścierpieć mądrości, która płynie z odpowiedzi Szczepana, znajdują więc fałszywych świadków, którzy oskarżają go o bluźnierstwo przeciwko Mojżeszowi i groźby pod adresem świątyni. 

W odpowiedzi Szczepan wygłasza pełne mocy przemówienie, w którym opowiada na nowo historię Starego Testamentu, ukazując, że to w jaki sposób jest traktowany przebiega zgodnie z przewidywalnym schematem. Wymienia takie postaci, jak Józef i Mojżesz, których ich własny lud porzucił i prześladował. Izrael od wieków sprzeciwia się posłańcom Boga, nie jest więc niczym zaskakującym, że to samo spotyka również Szczepana. Słysząc to kapłani wpadają we wściekłość. Wypędzają go z miasta i kamienują. Podczas egzekucji Szczepan podąża za przykładem Jezusa, który również cierpiał za grzechy innych. Szczepan staje się pierwszym z wielu męczenników, gdy woła donośnie: „Panie, nie policz im tego grzechu”.