Jak stawiać sobie celePrzykład

Wszyscy otrzymaliśmy indywidualne dary i cele dla naszego życia, a Bóg jest dawcą ich wszystkich. Jezus powiedział:

„Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem” (Ewangelia Jana 3,6).

Jeśli masz pragnienie, które „narodziło się z ciała”, nie oczekuj, że Bóg je spełni. Nie ma nic złego w podziwianiu i uczeniu się od obdarowanych ludzi sukcesu, jeśli tylko nie będziesz próbował ich naśladować. Dobrze jest czerpać wzory z pozytywnych cech ich charakteru pod warunkiem, że przychodzisz z tym do Boga Stwórcy, prosząc, by pokazał ci plan dla twojego życia.

Marzeniem Dawida było wybudowanie świątyni, Bóg jednak zaplanował, że to jego syn, Salomon, ostatecznie ją wybuduje. Zadaniem Dawida było zebranie środków finansowych i materiałów na ten projekt. Jeśli jesteś sprawczą osobą, tego rodzaju myślenie będzie sprzeczne z twoją naturą. W takim przypadku zastanów się nad Słowem:

„Przez Frygię i Galację przeszli nie głosząc Słowa — Duch Święty powstrzymał ich od tego w Azji. Gdy zbliżyli się do Myzji, próbowali skierować się do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im na to. Minęli zatem Myzję i doszli do Troady. Nocą Paweł przeżył widzenie: Jakiś Macedończyk stał i prosił go: Przepraw się do Macedonii i pomóż nam. Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii, dochodząc wspólnie do wniosku, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im dobrą nowinę” (Dzieje Apostolskie 16,6-10).

Pozwól zatem, by to Bóg stawiał ci cele, a będziesz szedł w dobrym kierunku.

Czy chcesz stać się dojrzałym uczniem Chrystusa? Gotowym do działania i przyczyniającym się do pomnażania następnych uczniów? Zapraszamy Cię do darmowego kursu online Podstawy uczniostwa