Boże, a co ze mną?Przykład

Gdy czekam 

W trakcie czekanie pamiętaj, że każdy czas dziecka Najwyższego Boga, to dobry czas. Pogląd, jakoby naszym dobrym czasem był tylko ten czas, w którym wszystko idzie po naszej myśli jest nieprawdziwy i toksyczny. 

Gdy Dawid pasał owce, to był jego "dobry czas", gdy Józef był w więzieniu za przewinienia, których nie popełnił - to wciąż był jego "dobry czas". 

To, co fizycznie widzimy, gdy czekamy, wystawia na próbę naszą wiarę w Boga, bo nie zawsze będziemy obserwować to, co wydaje się nam, że powinien czynić. W takich chwilach pamiętaj, że idziemy przez życie kierując się wiarą, a nie tym, co widzimy. Podejmujemy decyzje w oparciu o zaufanie Bogu, a nie - kierując się ograniczeniami bieżącej sytuacji. Gdy czekamy, uczymy się poddawać swoją wolę Bogu - nasze oczekiwania czasowe, co do rzeczy, które się mają wydarzyć, a nawet nasze cele. Jego ręce to najbezpieczniejsze miejsce do przebywania, bo tylko On może żyć dziś, jutro i w przyszłym roku.  

Oczekiwanie ujawnia co i kogo czcimy. Odsłania głęboko zakorzenione lęki, ukryte obawy. Gdy Izraelczycy oczekiwali dojścia do ziemi obiecanej, to szukali natychmiastowego spełnienia, bo to sobie cenili. Woleli wrócić do niewolnictwa niż czekać i znosić wędrówkę, ich serca bowiem czciły innych bożków. 

Czekanie nigdy nie jest stratą. Bóg wcale nie zwlekał ze spełnieniem swej obietnicy wobec Izraelitów, On ich przygotowywał. Gdy znajdziesz się w sytuacji, która cię nie zadowala, to ku czemu się zwracasz? Odpowiedź na to pytanie mówi dużo o twoim sercu. 

Kiedy czekamy, Bóg przygotowuje nas na to, co przed nami. Bóg przemawia każdego dnia, jeśli jednak będziemy się skupiać na przyszłości i zaniedbywać Tego, który nas prowadzi, wtedy nie będziemy Go słyszeć. Czas będzie mijał, a my będziemy sfrustrowani i zdezorientowani, bo pozbawieni wszelkich wskazówek od Tego, któremu - jak twierdzimy - służymy.