Ostatnie lekcje: plan na Wielki TydzieńPrzykład

Pomoc

Czy kiedykolwiek byłeś w otoczeniu kogoś, czyje dni na ziemi były policzone? Każda sekunda, każda sylaba jest wówczas bardzo cenna. Nic nie umyka. To nie czas na pogaduszki. Ostatnie pożegnania, życzenia, apele i porady, to nie jakieś nonszalanckie rozmówki.

Jezus również wiedział, że nadeszła Jego godzina (Ewangelia Jana 13:1) i w pełni wykorzystywał te ostatnie chwile. Jesteśmy w połowie drogi do Wielkanocy. Pochylmy się zatem nad Jego ostatnimi słowami i słuchajmy.

Przeczytaj Ewangelię Łukasza 14:15-31

To takie wspaniałe. Jest tylko jeden problem: nie lubię prosić o pomoc.

A jak jest z Tobą? Czy masz problem z proszeniem o pomoc? Może ty też masz na to alergię?

Przyznanie się, że potrzebujemy pomocy jest jedną z najodważniejszych rzeczy jaką możesz zrobić. Gdy docieramy do granic tego, co dla nas możliwe, najodważniejszą rzeczą, jaką możemy zrobić jest przyzwolenie na pomoc Ducha Świętego.

Doświadczyłam tej mocy w zeszłym roku w sposób, którego sobie nie wyobrażałam. W tym samym miesiącu, w którym okazało się, że jestem w ciąży z moim trzecim dzieckiem zdecydowałam się na wyjście przed szereg i rozpoczęcie posługi. To przekraczało moje możliwości. Bycie działaczem, który nie może działać i osobą skupioną na osiągnięciach, która stara się po prostu przetrwać było upokarzające. Jednak wtedy Boża łaska i moc Ducha Świętego przyjęły mój skromny dar i pomnożyły go. (Chwała Bogu.)

Czy doświadczyłeś momentów, co do których jesteś pewien, że otrzymałeś wtedy pomoc Ducha Świętego?

Czy doświadczasz teraz czegoś, w czym przydałaby się pomoc Wspomożyciela?

Poproś Go o pomoc. Pozwól sobie na moment słabości.

Dwie rzeczy były dla mnie w ciągu ubiegłego półtora roku niesłychanie pomocne. Często powtarzam ten werset na głos: