Nasza postawa w Adwencie: codzienne rozważania bożonarodzeniowePrzykład

Jesteśmy stworzeni do wygody. Żyjemy w kulturze skupiającej się na łatwości, komforcie i bezpieczeństwie. Wybieramy bary drive-thru, żeby nie wysiadać z naszych ogrzewanych samochodów. 

W kinach wykupujemy miejsca z fotelami, żeby się móc położyć w czasie oglądania. Naciskamy przycisk otwierania bramy, by od razu wjechać do garażu, być może tracąc możliwość porozmawiania z sąsiadem.  

Choć te małe elementy komfortu nie są złe, to jednak w komforcie tkwi pewne niebezpieczeństwo, mianowicie, że tak łatwo zacząć go uwielbiać. Ta kwestia zostaje postawiona w świetle, gdy mówimy “nie” świętym, dzikim i wspaniałym możliwościom, do których wzywa nas Bóg, tylko dlatego, że boimy się wyjść ze swojej strefy komfortu. 

Pragnienie komfortu zaczyna przenikać do innych sfer życia i nasze strzeżone życie toczy się przy spuszczonych głowach i zaciśniętych pięściach.  

Nadmierne pragnienie wygody wskazuje na pewne pęknięcie: nie ufamy w pełni Bożej dobroci i zaopatrzeniu. 

Kiedy wierzymy, że nasz Bóg jest dobry i trzyma naszą stronę, możemy mieć pewność, że jeśli nas do czegoś wzywa, to nas w tym poprowadzi. Jezus obiecuje zaspokoić nasze potrzeby, więc nie musimy się bać wkroczyć w nieznane. 

Gdy w pełni i bez problemu ufamy Bogu, możemy bardziej naturalnie żyć z głowami do góry, widząc potrzeby wokół i otwierać dłoń, by hojnie obdarzać sobą innych, zgodnie z Bożym sercem.  

Materiał do refleksji:

• W jakich sferach życia trudniej ci zaufać Bogu? 
• Jak wygląda twoje zaufanie w okresie Świąt? 
• Czego się lękasz, gdybyś miał żyć w postawie otwartości na to, co może być niewygodne?  

Niech Bóg wszelkiej wygody umocni cię dziś, gdy otworzysz dłoń i Mu zaufasz.