Modlitwa PańskaPrzykład

Przebaczenie

Najpierw najważniejsze: winy (ang. długi) oznaczają tutaj grzechy, a winni (dłużnicy) tych, którzy zawinili wobec nas. Niemniej jednak, dokładnie dlatego, że na co dzień jesteśmy przyzwyczajeni do bardzo konkretnego celu zdobywania lub tracenia pieniędzy, pojęcie długu jest pomocne dla naszego zrozumienia. Grzech jest długiem.

Występują tu trzy ważne fakty, których nie wolno nam przeoczyć. 

Po pierwsze, Biblia bardzo wyraźnie mówi nam, że my wszyscy potrzebujemy całkowitego przebaczenia. Niektórzy ludzie traktują pojęcie grzechu bardzo pobłażliwie tak, jakby chodziło o jakąś błahą sprawę, której, jak pyłku kurzu na kurtce, można się łatwo pozbyć. Biblijny obraz naszego grzechu jest niestety szerszy, głębszy i bardziej powszechny. 

• Grzech ma dużo bardziej szerszy wymiar niż przypuszczamy. Mamy tendencję do uznawania za grzech tylko te rzeczy, które trafiają na pierwsze strony gazet, takie jak spektakularna chciwość, korupcja na wielką skalę, cudzołóstwo i morderstwo. Mamy również tendencję do uważania za poważne grzechy te, których osobiście nie jesteśmy winni. Biblijna definicja grzechu jest znacznie szersza i obejmuje trudne do uchwycenia i bardzo osobiste grzechy, które rzadko wychodzą na światło dzienne: zazdrość, zdradę, hańbę, hipokryzję, arogancję, tchórzostwo itp. Co więcej, Jezus zwraca uwagę na to, że grzech istnieje nie tylko w działaniu, ale także w myślach.
• Podobnie grzech jest głębszy niż myślimy. Jest to głęboka, przewlekła infekcja, która przedostała się do każdego aspektu istoty ludzkiej: ciała, umysłu, ducha. Jeszcze bardziej niepokojący jest fakt, że grzech to nie tylko coś, co ma miejsce między dwojgiem ludzi, ale także między nami a Bogiem. 
• Grzech jest też bardziej powszechny, niż jesteśmy skłonni przyznać. Nikogo nie omija. Jest to coś, o czym Biblia nie tylko nam mówi, ale pokazuje to w Chrystusie. W Jego życiu, które poznajemy w Ewangeliach, widzimy standard doskonałości, który jest niedościgniony dla każdego z nas.

Po drugie, istnieje możliwość przebaczenia. Jedną z najokrutniejszych szkód, które jakakolwiek religia czy wiara może wyrządzić, jest przekonanie ludzi o ich winie bez jednoczesnej deklaracji przebaczenia. To tak, jakby lekarz powiedział ci, że cierpisz na poważną chorobę, nie dając jednocześnie możliwości leczenia. Radość chrześcijaństwa skupia się na Bogu, w którym jest przebaczenie; w Nim nasze winy mogą mogą być wymazane. System Starego Testamentu opierał się na idei ofiar ze zwierząt, które gładziły grzech wierzącego. Nowy Testament pokazuje głęboką prawdę, że ofiary te wskazywały na ostateczną ofiarę Jezusa na krzyżu. Nasze długi mogą zostać spłacone tylko wtedy, gdy pozwolimy Bogu je spłacić. Nasze grzechy mogą zostać wymazane; w Chrystusie możemy zostać od nich uwolnieni.

Po trzecie, chociaż to darmowe przebaczenie jest najlepszą wiadomością, wiąże się ono z obowiązkiem. Ci, którym przebaczono, muszą przebaczyć. Ma to logiczny sens; jeśli lekarstwo przebaczenia zostało nam dane, aby wyleczyć nas z grzechów, to nie możemy odmówić go tym, którzy zgrzeszyli przeciwko nam. Zasada ta jest często błędnie rozumiana, przez co niektórzy ludzie zakładają, że Boże przebaczenie zależy od tego, czy my przebaczymy jako pierwsi. Rzeczywistość jest taka, że Bóg przebacza pierwszy i całkowicie za darmo; ale istnieje założenie, że jeśli nam przebaczono, naszą naturalną reakcją na to przebaczenie powinno być automatyczne przelanie tego przebaczenia na innych. Istnieją nierozerwalne więzy między uzyskanym przebaczeniem a przebaczaniem. Nie ustępuj w tym!

Wcale się nie łudzę, że przebaczenie jest łatwe. Łatwo jest powiedzieć o jakimś akcie nieuprzejmości lub zdrady "to wybaczalne". W rzeczywistości niektóre rany są tak głębokie, że ich uleczenie może wymagać czasu i pomocy Ducha Świętego. 

Warto również pamiętać, że chociaż otrzymaliśmy przebaczenie na krzyżu, musimy nieustannie prosić Boga o przebaczenie. Nasza nowa relacja z Bogiem jako naszym doskonałym rodzicem wymaga od nas szczerego wyznania, co złego zrobiliśmy za każdym razem, kiedy się z Nim spotykamy. Niewyznany i nieprzebaczony grzech staje się barierą między Nim a nami i niszczy nasze więzy. Tak jak prosimy o nasz codzienny chleb, tak powinniśmy prosić o codzienne przebaczenie.