Żywa nadzieja: odliczanie do WielkanocyPrzykład

“Odwagi”

Biblia niewiele mówi o czasie między śmiercią Jezusa a Jego zmartwychwstaniem. Wiemy jednak, że było to w trakcie Paschy — tygodniowego święta upamiętniającego wyzwolenie Izraelitów z niewoli, którego dokonał Bóg.

W trakcie tego święta Żydzi spożywali wspólny posiłek, w świątyni składali ofiarę z baranka bez skazy, po czym oddawali się szabatniemu odpoczynkowi. To właśnie w przededniu szabatu ciało Jezusa zostało złożone do grobu.

Wyobraź sobie, że jesteś uczniem Jezusa w czasie, gdy to się działo. Nie dość, że niesłusznie skazano i zabito jednego z twoich najbliższych przyjaciół, to nie wolno ci należycie opłakiwać Jego śmierci póki nie minie dzień szabatniego odpoczynku.

Uczniowie w tym czasie nie byli świadomi jednej rzeczy — ból, którego doświadczali, był częścią większego planu odkupienia nas wszystkich. Bóg wiedział o nadchodzącym zmartwychwstaniu, uczniowie nie wiedzieli.

Odpoczynek przypomina nam, że Bóg jest Panem każdej sytuacji. Pomaga nam skupić się na tym, co najważniejsze: na Bogu, który obiecał dać nam wszystko, czego potrzebujemy. Kiedy mimo trudności wybieramy spokój, to wybieramy oddawanie czci Bogu.

Więc bez względu na to, co się dzisiaj wokół ciebie dzieje, zdecyduj się na odpocznienie w Bogu, nawet jeśli świat wokół ciebie woli się martwić. Dla Niego nie ma nic niemożliwego.

Pomódl się: Jezu, pomóż mi dzisiaj odpocząć w Tobie. Wiem, że jesteś większy od wszystkiego, co dzieje się wokół mnie. Pokładam nadzieję jedynie w Tobie, bo Ty jesteś moim zbawieniem. Wierzę, że już odpowiedziałeś na moje błagania, nawet jeśli ciągle jeszcze tego nie widzę. Dzisiaj decyduję się utkwić wzrok w Tobie. W imię Jezusa. Amen.