Żywa nadzieja: odliczanie do WielkanocyPrzykład

“Dlaczego mnie opuściłeś?”

Wyobraź sobie, że patrzysz na Jezusa wiszącego na krzyżu. Żeby oddychać, musi podciągać się na gwoździach wbitych w nadgarstki i kostki. 

Gdy dzień dobiega końca, zbiera resztkę sił, by podciągnąć się jeszcze raz i zawołać: “Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś?” 

Jeśli szczerze przyjrzymy się sobie samym, to prawdopodobnie mieliśmy takie chwile w życiu, gdy pytaliśmy Boga: “Gdzie jesteś? Dlaczego mnie opuściłeś?” 

Jak mamy się zachować w sytuacji, w której czujemy się samotni, pełni niepokoju lub porzuceni? 

Słowa wypowiedziane przez Jezusa na krzyżu tak naprawdę pochodzą z Psalmu 22 — z prorockiej lamentacji napisanej przez Króla Dawida. Ten psalm na wiele sposobów mówi o Jezusie, ale też podaje trzy rzeczy, które możemy zrobić, gdy czujemy się samotni: 

1. Bądźmy przed Bogiem uczciwi co do naszych uczuć.

Relacja zaczyna się od bycia szczerym. Jeśli czujesz się opuszczony przez Boga, to Mu to powiedz. Zadaj Mu pytania i przygotuj swoje serce na usłyszenie Jego odpowiedzi. 

2. Oddaj Bogu chwałę mimo wszystko.

Nasze uczucia nie zmieniają faktu, że Bóg jest wart uwielbienia. Często właśnie w uwielbieniu odkrywamy remedium na nasze zmartwienie. Gdy skupimy się na tym, kim jest Bóg, zmienia się nasza perspektywa — nawet jeśli nie zmienia się nasza sytuacja.

3. Przypomnij Bogu o Jego obietnicach.

W całym Psalmie 22 Dawid zasadniczo zwraca się do Boga w ten sposób: “Wiem, Kim jesteś, a jako że jesteś Bogiem wiernym, to zbaw mnie tak, jak zbawiałeś swój lud przede mną". Przypominanie Bogu o Jego obietnicach jest nie tylko aktem wiary, ale też pomaga pamiętać o niezmienności Boga. 

Wierność Boga została ostatecznie uosobiona w ukrzyżowanym Jezusie. Jezus wybrał cierpienie w samotności, na krzyżu, abyśmy my mogli doświadczyć wiecznego przebywania z Bogiem. Jezus jest spełnieniem proroctw z Psalmu 22. Ponieważ On zniósł oddzielenie od Boga, my już nigdy nie musimy być od Niego oddzieleni. 

Poświęć chwilę na rozważenie największej ofiary Jezusa dla ciebie. 

Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za to, że mnie uratowałeś od wiecznego oddzielenia od Ciebie. Dziękuję Ci za to, że byłeś gotowy na rozdzielenie z Ojcem, abym ja nie musiał tego przeżywać. Pomóż mi dziś zatrzymać się, rozważając wielkość Twojej ofiary i oddać Ci chwałę, która Ci się słusznie należy. Nieważne co akurat czuję — Ty niezmiennie jesteś wart uwielbienia. Zatem dzisiaj wybieram, że będę Cię uwielbiać. W imię Jezusa. Amen.