ZmartwychwstałyPrzykład

Czytaj: Mateusza 26:57-75; Rzymian 6:4-11

POZM: Rzymian 6:8-11

„Jeśli zaś umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z Nim będziemy żyć, mając świadomość, że wzbudzony z martwych Chrystus już nie umrze, śmierć już nad Nim nie ma władzy. Gdy bowiem umarł, dla grzechu raz na zawsze umarł, a gdy żyje — żyje dla Boga. Podobnie i wy zaliczajcie siebie do umarłych dla grzechu, a jednocześnie do tych, którzy żyją dla Boga w Chrystusie Jezusie”. (Rzymian 6:8-11)

Łazarz, którego Jezus wskrzesił w czasie swojej ziemskiej posługi (Jana 11), ostatecznie jednak zmarł. Wskrzeszenie dotyczyło jego ziemskiego ciała, ale nie ducha. Zmartwychwstanie Chrystusa i to, którego nadejścia oczekujemy to coś innego. Jezus, w przeciwieństwie do Łazarza, nie umrze już nigdy.

Pogrzebanie naszej grzesznej natury, dzięki ofierze Chrystusa, oznacza, że śmierć nie ma już nad nami władzy. Jego śmierć złamała moc grzechu i śmierci. W ten sam sposób Jego zmartwychwstanie przynosi nam życie. Otrzymujemy je w Bogu z powodu naszej nowej duchowej tożsamości. Jesteśmy martwi dla grzechu, ale mamy życie w Bogu. Nawet teraz, doświadczamy zarówno śmierci grzechu oraz życia w zmartwychwstaniu.

Pełnej mocy zmartwychwstania Chrystusa doświadczymy, kiedy powróci. Dokona się ono w naszych niebiańskich, a nie ziemskich ciałach. Łazarz (a także kilkoro innych) doznało wskrzeszenia swoich ziemskich ciał, natomiast my jako wyznawcy Chrystusa, będziemy uczestniczyć w Jego zmartwychwstaniu, przyobleczeni w niebiańskie ciała.

Jezu, dziękuję Ci za to, że umarłeś za nas wszystkich, dzięki czemu grzech i śmierć nie mają już nade mną władzy. Dziękuję Ci za Twoje zmartwychwstanie i życie, dzięki którym mogę żyć dla Ciebie. Pomóż mi pamiętać, że nie jestem martwa w moim grzechu, ale, że żyję w Tobie. Amen.