ZmartwychwstałyPrzykład

Czytaj: Mateusza 27: 15-31; Objawienie św. Jana 20: 12-13

POZM: Objawienie św. Jana 20: 12-13

„Zobaczyłem też umarłych. Byli wśród nich wielcy i mali. Stali przed tronem. Rozwinięto zwoje. Otwarto też inny zwój — Zwój życia. I dokonał się sąd nad umarłymi. Podstawą sądu były zapisy w zwojach, a jego miarą — czyny podsądnych. A umarłych wydało morze — tych, którzy w nim byli — a także śmierć oraz świat zmarłych. I wszyscy zostali osądzeni — każdy według swych czynów”. (Objawienie św. Jana 20: 12-13)

Trudno zrozumieć, dlaczego Bóg postępuje tak a nie inaczej. Trudno zrozumieć, dlaczego Bóg miałby osądzać lub potępiać „dobrych” ludzi. Przygnębiająca jest świadomość, że Bóg miałby pozwolić niektórym z nas żyć z Nim w wieczności, podczas gdy inni spędzą wieczność bez Niego.

Świętość Boga jest poza naszym zrozumieniem. Jego postać jest bardziej skomplikowana, niż możemy sobie wyobrazić. Jedyne, czego możemy się trzymać, to prawdy, którą znajdujemy w Jego Słowie. Bóg jest dobrym i zawsze działa dla dobra swego ludu (Rzymian 8:28). Troszczy się o nas i pragnie obdarzać nas łaską (Izajasza 30:18). Grzech jest tym, co oddziela nas od Boga (Izajasza 59: 2). Nasza grzeszna natura spowodowała, że zostaliśmy oddzieleni od Niego, ale Bóg nawet pomimo naszego buntu utorował nam drogę do ponownego zjednoczenia się z Nim (Rzymian 3: 23-24).

Gdy trwamy w Chrystusie nie musimy się obawiać Bożego sądu. Chrystus nas odkupił, a przez wiarę w Niego mamy udział w Jego sprawiedliwości (2 Koryntian 5:21). Będziemy sądzeni według naszych uczynków, ale kiedy są one opieczętowane wiarą w Chrystusa, możemy być pewni, że nasza wieczność jest bezpieczna.

Panie Jezu, dziękuję Ci, że zgodziłeś się zająć moje miejsce. Dziękuję, że stanąłeś przed sądem, na który ja zasłużyłam i że za mnie umarłeś. Pomóż mi polegać na Twoim zbawczym dziele, mimo, że Twoje motywy i sposób w jaki działasz pozostają przede mną zakryte. Amen.