Od lęku do spokoju Przykład

Życie wypełnione jest niepewnością. Mam naturalną tendencję do zamartwiania się, że stanie się coś złego, nawet jeśli wszystko idzie zgodnie z planem. Tak naprawdę, zdarza mi się to szczególnie wtedy, kiedy wszystko w moim życiu przebiega gładko. Ta tendencja do zakładania, że sprawdzi się najgorszy scenariusz ma bezpośredni związek z zapominaniem o Bożej dobroci i trosce. Musimy pamiętać, że Bóg jest zawsze z nami i że będziemy mieli możliwość spędzenia z Nim całej wieczności. 

Jednak spójrzmy prawdzie w oczy — perspektywa wieczności może nas przytłoczyć, bo nie do końca wiemy, jakie naprawdę będzie Niebo. Bóg jednak pozwolił Janowi zobaczyć i opisać wiele szczegółów, by wprawić nas w podekscytowanie i zachwycić tym, co ma nadejść. Niebo nie przypomina niczego, co ludzie są w stanie w jakikolwiek sposób pojąć — to koniec śmierci, smutku, żałoby czy łez. Myślę, że mogę spokojnie dodać: żadnego niepokoju i depresji. Bóg będzie blisko, a my już zawsze będziemy czuć Jego miłość i ochronę, bo jesteśmy Jego ukochanymi dziećmi. 

W ostatnim dniu tego planu czytania, chciałbym cię zachęcić do zastanowienia się nad pierwszymi siedmioma wersetami Księgi Objawienia z rozdziału 21. Modlę się, byśmy, bez względu na to, jak jesteśmy zmartwieni i zalęknieni, albo z jak trudnymi okolicznościami mamy do czynienia, znaleźli nadzieję w tym, co jest przed nami. Tu nie chodzi tylko o kurczowe trzymanie się nadziei i pokoju, który kiedyś nastanie. Chodzi tu raczej o przyjęcie tego, jak bardzo zostaliśmy umiłowani. Im częściej będziemy sobie przypominać o bezgranicznej miłości Boga do nas, tym rzadziej będziemy zakładnikami strachu, bo Jego miłość usuwa wszelki lęk.