Wolność od zazdrości - sześciodniowe rozważania Anny LightPrzykład

Dzień 2: Historia zazdrości

Zazdrość istnieje od dawna. Właściwie istniała, zanim pojawił się czas. Lucyfer został zrzucony z nieba właśnie z powodu zazdrości. Jego piękno napełniło go egoistyczną dumą i zapragnął więcej - najwyższej pozycji, miejsca czci i chwały zarezerwowanej jedynie dla Boga. Pamiętasz definicję zazdrości? To pragnienie, któremu towarzyszy niezadowolenie lub uraza, w obliczu tego, co ktoś posiada, jego zalet lub powodzenia.

Można powiedzieć, że to zazdrość doprowadziła Adama i Ewę do grzechu w ogrodzie Eden, gdy ulegli podszeptom upadłego węża sugerującego, że Bóg coś przed nimi ukrywa. Zjedzenie owocu z drzewa poznania dobra i zła oznaczałoby, że staną się jak Bóg. Ten powiedział jednak, aby go nie spożywać… co Bóg ukrywał? Dlaczego trzymał to dla siebie? Więc Adam i Ewa wzięli coś, na co - jak im się zdawało - zasługiwali. 

Niedługo później widzimy Kaina zmagającego się z gorzką zazdrością o swojego brata. Ofiara Abla bardziej spodobała się Bogu niż jego i złość pchnęła Kaina do morderstwa. 

Zazdrość Saula o Dawida doprowadziła go do szaleństwa (1 Samuela 18). 

Zazdrość spowodowała, że Jezus został skazany na krzyż (Marka 15).

Zazdrość to nie jest mały grzech, który można łatwo zwalczyć. Wymieniana pośród siedmiu grzechów głównych nie może być ignorowana jako coś przestarzałego, co dziś nie ma na nas wpływu. Tak wiele emocji, z którymi się zmagasz, bierze początek z zazdrości. Gdy zdałam sobie z tego sprawę, mogłam lepiej przygotowana stanąć do walki o wolność, o której wiedziałam, że jest dostępna.

Jako pisarce zawsze było mi trudno docenić innych pisarzy, bo zawsze czułam się zagrożona ich wielkością, jak gdyby ich talent umniejszał mój własny. Na pewno doświadczyliście czegoś podobnego. Widzicie lub słyszycie o kimś, kto coś osiągnął albo otrzymał i zamiast zareagować pozytywnie z błogosławieństwem, odruchowo zaczynacie kwestionować, obmawiać lub oskarżać. Może chcecie się cieszyć razem z nimi, ale zamiast tego zaczynacie szukać dziury w całym lub krytykować osobę bądź sytuację, by ją zdyskredytować. 

To szczególnie kuszące w sytuacji, gdy chodzi o coś, czego pragniesz dla siebie. Kiedy widzimy, że inni mają coś, co jak się nam zdaje, my powinniśmy mieć, wtedy powstrzymuje nas to od zareagowania błogosławieństwem i radością, a zamiast tego odczuwamy toksyczną gorycz. Możemy ją świetnie ukrywać (albo tak się nam może wydawać), ale i tak powoduje ona ból albo rany w naszym wnętrzu. 

Zazdrość to jedna z najniebezpieczniejszych taktyk wroga, bo zakorzenia się w naszych myślach. Możemy nawet nie zdawać sobie sprawy ze szkód, jakie powoduje, bo nie chcemy przyznać, że jej doświadczamy. Może nawet teraz unikasz podpowiedzi Ducha Świętego, starając się przekonać samego siebie, że aż tak się z zazdrością nie mocujesz. Sądzimy, że jeśli będziemy to trzymać w ukryciu, to odejdzie, a fakt jest taki, że im bardziej spychamy uczucia zazdrości, tym szybciej jątrzą i rosną w naszym duchu, dając owoce w postaci rozżalenia, gniewu, dumy, depresji i niepokoju. 

Ważne, byśmy rozumieli, jak zazdrość przedostaje się do naszego ducha, byśmy potrafili chronić nasze serca i odnaleźć trwałą wolność.