Psalmy 109:16-31
Psalmy 109:16-31 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Gdyż nie dbał o to, by okazywać miłosierdzie; Przeciwnie, prześladował ubogich i biednych, A ludzi o zranionych sercach gotów był posłać na śmierć. Pokochał przekleństwo — więc niech na niego spadnie! Nie pragnął błogosławieństwa — więc niech będzie od niego dalekie! Wdział na siebie przekleństwo jak płaszcz, Więc niech wniknie ono w jego wnętrze jak woda I niczym oliwa — w jego kości! Niech go spowija jak szata, Przylega do niego jak stale zapięty na nim pas. Taka niech będzie zapłata PANA dla moich oskarżycieli I dla tych, którzy swą mową wyrządzają mi zło! Ale Ty, PANIE, mój Boże, postępuj ze mną tak, jak każe Ci Twe imię, Wybaw mnie ze względu na dobroć Twojej łaski. Jestem bowiem ubogi i nędzny, A wewnątrz noszę serce pełne ran. Niknę jak cień coraz dłuższy pod wieczór, Strząsają mnie z siebie jak szarańczę. Od postu chwieją się moje kolana, A ciało — bez tłuszczu — wychudło. Stałem się dla nich pośmiewiskiem, Gdy mnie widzą, kręcą głowami. Pomóż mi, PANIE, mój Boże, Wybaw ze względu na swą łaskę! Niech poznają, że w tym była Twoja ręka, Że to Ty, PANIE, za tym stałeś! Oni przeklinają, ale Ty błogosław, Oni są mi przeciwni — i niech poczują wstyd, A Twój sługa niech doświadczy radości. Niech moi oskarżyciele okryją się hańbą, Niech wstyd spowija ich niczym płaszcz! Gorąco pragnę sławić PANA swoimi ustami I wielbić Go w wielkim zgromadzeniu. On bowiem staje przy prawym boku nędznego, By go wybawić od tych, którzy go osądzają.
Psalmy 109:16-31 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić. Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; skoro nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali. Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości. Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje. Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy. Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie. Jestem bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione. Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę. Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu. Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; gdy mnie widzą, kiwają głowami. Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia; Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś. Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; gdy powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli. Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem. Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić; Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
Psalmy 109:16-31 Biblia Gdańska (PBG)
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego,a tego,który był serca utrapionego, chciał zamordować. Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego. A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego. Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania. Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej. Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię. Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich. Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę. Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości. Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi. Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego, Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił. Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój. Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją. Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę. Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
Psalmy 109:16-31 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Niech będą ustawicznie przed WIEKUISTYM; niech zgładzi z ziemi ich wspomnienie. Dlatego, że nie pamiętał czynów miłosierdzia i prześladował człowieka uciśnionego, biednego, utrapionego w sercu, by mu zgotować śmierć. Umiłował przekleństwo więc niechaj na niego spadnie; nie pragnął błogosławieństwa więc niech się od niego oddali Niech się odzieje przekleństwem jak swoją szatą; niech jak woda wsiąknie w jego wnętrze, i w jego kości jak olej. Niech mu będzie jak płaszcz, którym się okrywa i pas, którym się zawsze opasuje. Taką niech będzie od BOGA zapłata dla moich przeciwników, którzy się zmawiają przeciwko mojej duszy. A Ty, WIEKUISTY, mój Panie, uczyń ze mną według Twojego Imienia, bo błogą jest Twoja łaska; ocal mnie. Gdyż jestem uciśniony i biedny, a me serce zranione jest w moim wnętrzu. Znikam jak cień, co ustępuje; tułam się jak szarańcza. Me kolana gną się od postu, moje ciało wyzbyło się tłuszczu. Więc stałem się dla nich pośmiewiskiem; widząc mnie potrząsają głową. Dopomóż mi WIEKUISTY, Boże mój, wybaw mnie Twoją łaską. Niech poznają, że to Twoja ręka, że to Ty, WIEKUISTY, uczyniłeś. Niechaj oni złorzeczą a Ty błogosław; powstali więc się powstydzą, a Twój sługa będzie się radował. Moi przeciwnicy odzieją się sromotą, jak opończą okryją się swoją hańbą. A ja, mymi ustami, będę wielce wysławiał WIEKUISTEGO i pośród wielu Go chwalił.