Psalmy 105:1-20
Psalmy 105:1-20 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Głoście narodom czyny jego! Śpiewajcie mu, grajcie mu, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego! Chlubcie się imieniem jego świętym, Niech raduje się serce szukających Pana! Szukajcie Pana i mocy jego, Szukajcie zawsze oblicza jego! Pamiętajcie o cudach, które uczynił, O znakach i wyrokach ust jego. Wy, potomkowie Abrahama, sługi jego, Synowie Jakuba, wybrańcy jego! On jest Panem, Bogiem waszym, Prawa jego na całej ziemi. Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, O słowie, które dał tysiącznym pokoleniom, O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, I o przysiędze swej dla Izaaka. Ustanowił je dla Jakuba jako prawo, Dla Izraela jako przymierze wieczne, Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan, W dziedziczne wasze posiadanie. Gdy było ich jeszcze niewielu, Nieliczni i obcy w niej, Wędrowali wtedy od narodu do narodu, Z jednego królestwa do innego ludu. Nikomu nie dozwolił ich krzywdzić I z powodu nich karał nawet królów: Nie tykajcie pomazańców moich I nie czyńcie nic złego prorokom moim! Przywołał głód na ziemię I pozbawił wszelkich zasobów chleba, Wysłał przed nimi męża, Józefa sprzedanego w niewolę, Nogi jego skrępowano pętami; Dostał się w żelazne kajdany Aż do czasu, gdy się spełniło słowo jego I wyrok Pana go uniewinnił, Posłał król mężów i uwolnił go, Władca ludów wypuścił go na wolność
Psalmy 105:1-20 Biblia Gdańska (PBG)
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego. Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana. Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze. Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego. Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego! Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego. Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia; Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi. Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną. Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego; Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami. Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu; Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego. Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył. Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa; Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego, Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go. Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Psalmy 105:1-20 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów. Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach. Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA. Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza. Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust. Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy! On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi. Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń; O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi. Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze; Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa; Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej. I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu; Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc: Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego. Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba. Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik; Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało; Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go. Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Psalmy 105:1-20 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Wysławiajcie PANA! Wzywajcie Jego imienia! Głoście wśród ludów Jego dzieła! Śpiewajcie Mu! Grajcie Mu! Opowiadajcie o wszystkich Jego cudach! Szczyćcie się Jego świętym imieniem, Niech raduje się serce szukających PANA! Szukajcie PANA i Jego mocy, Szukajcie Jego oblicza nieprzerwanie! Pamiętajcie o cudach, których dokonał, O znakach i rozstrzygnięciach przez Niego ogłoszonych — Wy, potomkowie Abrahama, Jego sługi, I wy, synowie Jakuba, przez Niego wybrani! Oto PAN, nasz Bóg: Jego rozstrzygnięcia dotyczą całej ziemi, On zawsze pamięta o swoim przymierzu, O Słowie, które przekazał tysięcznym pokoleniom — O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, Oraz o swej przysiędze złożonej Izaakowi. Zawarł je jako ustawę dla Jakuba, Jako wieczne przymierze dla Izraela, Powiedział: Tobie dam ziemię Kanaan, Przydzielę ci ją w dziedziczne posiadanie. A stało się to wtedy, gdy była ich garstka, Byli w niej nieliczni i obcy. Wędrowali wówczas od narodu do narodu, Od królestw do kolejnych ludów. Już wtedy nie pozwolił nikomu ich gnębić, Z ich powodu karał nawet królów: Nie dotykajcie moich pomazańców I moim prorokom nie wyrządzajcie szkody! A kiedy zesłał głód na ziemię, Kiedy uszczuplił zapasy chleba, Posłał przed nimi swojego człowieka, Sprzedanego w niewolę Józefa. Pęta spodliły jego nogi, Żelazna obręcz skuła szyję, Jednak do czasu — bo przyszło Jego Słowo, Wypróbowała go zapowiedź PANA. Król posłał sługi i ci go rozkuli, Władca ludów orzekł — i go wypuszczono.
Psalmy 105:1-20 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Chwalcie WIEKUISTEGO, wołajcie Jego Imię, głoście pomiędzy ludźmi Jego dzieła. Śpiewajcie Mu, przygrywajcie Mu, rozpamiętujcie wszystkie Jego cuda. Chlubcie się Jego świętym Imieniem, niech się raduje serce tych, którzy pragną BOGA. Badajcie WIEKUISTEGO oraz Jego wspaniałość, wciąż szukajcie Jego oblicza. Wspominajcie cuda, które dokonał, znaki oraz wyroki Jego ust. Rodzie Abrahama Jego sługi; synowie Jakóba Jego wybrańcy! On jest prawdziwym Bogiem, nasz WIEKUISTY, Jego sądy na całej ziemi. Wiecznie pamięta Swe przymierze; słowa, które ustanowił tysiącom pokoleń. To, które zawarł z Abrahamem oraz Swoją przysięgę daną Is'hakowi. Ustanowił Jakóbowi za ustawę, a Israelowi za umowę wieczną. Powiedział: Tobie oddam ziemię Kanaan, wam dam dziedziczny udział, kiedy byli jeszcze drobną garstką, oraz byli w niej jako nieliczni przychodnie. A wędrowali od ludu do ludu i od królestwa do innego narodu. Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, z ich powodu karcił też królów, mówiąc: Nie tykajcie Moich pomazańców i nie czyńcie zła Moim prorokom. Przywołał też głód na ziemię oraz skruszył wszelką podporę pożywienia. Wysłał przed nimi męża Josefa, który był sprzedany na niewolnika. Jego nogę spętali więzami i skuto go w żelazo, do chwili spełnienia jego słowa; bo wyrok BOGA go oczyścił. Król posłał i go wyzwolił, wyswobodził go władca ludów.
