Księga Psalmów 105
105
Zbawcze czyny Boże w dziejach Izraela
(I Kron. 16,8—22)
1Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego,
Głoście narodom czyny jego!
2Śpiewajcie mu, grajcie mu,
Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!
3Chlubcie się imieniem jego świętym,
Niech raduje się serce szukających Pana!
4Szukajcie Pana i mocy jego,
Szukajcie zawsze oblicza jego!
5Pamiętajcie o cudach, które uczynił,
O znakach i wyrokach ust jego.
6Wy, potomkowie Abrahama, sługi jego,
Synowie Jakuba, wybrańcy jego!
7On jest Panem, Bogiem waszym,
Prawa jego na całej ziemi.
8Pamięta wiecznie o przymierzu swoim,
O słowie, które dał tysiącznym pokoleniom,
9 #
I Mojż. 12,7; 17,8; 26,3 O przymierzu, które zawarł z Abrahamem,
I o przysiędze swej dla Izaaka.
10Ustanowił je dla Jakuba jako prawo,
Dla Izraela jako przymierze wieczne,
11 #
I Mojż. 26,13
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan,
W dziedziczne wasze posiadanie.
12Gdy było ich jeszcze niewielu,
Nieliczni i obcy w niej,
13Wędrowali wtedy od narodu do narodu,
Z jednego królestwa do innego ludu.
14Nikomu nie dozwolił ich krzywdzić
I z powodu nich karał nawet królów:
15 #
I Mojż. 20,3—7
Nie tykajcie pomazańców moich
I nie czyńcie nic złego prorokom moim!
16 #
I Mojż. 41,53—57
Przywołał głód na ziemię
I pozbawił wszelkich zasobów chleba,
17 #
I Mojż. 37,28; 45,5 Wysłał przed nimi męża,
Józefa sprzedanego w niewolę,
18Nogi jego skrępowano pętami;
Dostał się w żelazne kajdany
19 #
I Mojż. 39,20—40,23
Aż do czasu, gdy się spełniło słowo jego
I wyrok Pana go uniewinnił,
20 #
I Mojż. 41,14
Posłał król mężów i uwolnił go,
Władca ludów wypuścił go na wolność,
21 #
I Mojż. 41,39—41
Ustanowił go panem domu swego
I włodarzem całego mienia swego,
22Aby szkolił książąt jego według swego uznania
I nauczał mądrości starszych jego.
23 #
I Mojż. 46,6; 47,11 Przybył tedy Izrael do Egiptu,
Jakub był przybyszem w ziemi Chama,
24I rozmnożył lud swój bardzo,
I uczynił go potężniejszym niż nieprzyjaciół jego.
25 #
II Mojż. 1,7—14
Odmienił serce ich tak, że znienawidzili lud jego,
Działali podstępnie wobec sług jego.
26 #
II Mojż. 3,1—4,17
Posłał Mojżesza sługę swego,
Aarona, którego sobie wybrał.
27Czynili wśród nich znaki jego
I cuda w ziemi Chama.
28 #
II Mojż. 10,21—23
Zesłał ciemności i nastała ciemność,
Lecz nie zważali na jego słowo.
29 #
II Mojż. 7,17—21
Zamienił wody ich w krew
I wygubił ryby ich.
30 #
II Mojż. 8,1—6
Ziemia ich zaroiła się od żab,
Były nawet w komnatach ich królów.
31 #
II Mojż. 8,16—17.20—24 Rzekł, i zjawiło się robactwo,
Muchy w całym ich kraju,
32Zesłał grad zamiast deszczu,
Płomienie ognia na ich ziemię;
33 #
II Mojż. 9,22—25
Zniszczył ich winorośle i figowce
I połamał drzewa ich kraju.
34Rzekł, i spadła szarańcza
I niezliczone mnóstwo chrząszczy.
35 #
II Mojż. 10,12—15
I pożarły one wszelką zieleń w ich ziemi,
I zjadły plon ich roli.
36 #
II Mojż. 12,29
Potem pobił wszystkich pierworodnych w ich kraju,
Pierwociny wszystkiej ich siły.
37Wyprowadził ich ze srebrem i złotem,
A nie było ułomnych wśród ich plemion.
38 #
II Mojż. 12,33—36
Egipt uradował się z ich wyjścia,
Bo padł na nich strach przed nimi.
39 #
II Mojż. 13,21—22
Rozpostarł obłok jak zasłonę
I ogień, by rozświetlał noc.
40 #
II Mojż. 16,2—15
Prosili, a On zesłał przepiórki
I chlebem niebieskim ich nasycił,
41 #
II Mojż. 17,1—7; IV Mojż. 20,2—13 Rozszczepił skałę i trysnęły wody,
Popłynęły strumieniem w pustyni.
42Wspomniał bowiem na słowo swoje święte,
Na Abrahama, sługę swego.
43I wyprowadził lud swój wśród wesela,
Wśród radosnych śpiewów wybrańców swoich.
44 #
Joz. 11,16—23
Potem dał im ziemię narodów,
I posiedli dorobek ludów,
45Aby przestrzegali ustaw jego
I zachowali zakon jego. Alleluja.
Obecnie wybrane:
Księga Psalmów 105: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
