Księga Psalmów 104
104
Chwała Boga Stworzyciela
1Błogosław, duszo moja, Panu!
Panie, Boże mój, jesteś bardzo wielki!
Przywdziałeś chwałę i majestat.
2 #
Izaj. 44,24
Przyodziewasz się światłością jak szatą,
Niebiosa rozciągasz jak kobierzec.
3Budujesz na wodach swoje górne komnaty;
Czynisz obłoki rydwanem swoim,
Suniesz na skrzydłach wiatru.
4 #
Hebr. 1,7
Czynisz wiatry posłańcami swymi,
Ogień płonący sługami swymi.
5Ugruntowałeś ziemię na stałych podstawach,
By się nie zachwiała na wieki wieczne.
6Okryłeś ją głębią jak szatą,
Wody stanęły nad górami.
7Ustąpiły, gdyś je zgromił,
Rozpierzchły się na głos grzmotu twego.
8Podniosły się góry,
Opadły doliny na miejscach, któreś im wyznaczył.
9 #
Job 26,10; 38,10—11; Jer. 5,22 Zakreśliłeś im granice, których przekroczyć nie mogą,
By znów nie okryły ziemi.
10 #
Ps. 74,15
Wypuszczasz źródła w dolinach rzecznych,
Płyną między górami.
11Napój dają wszystkim zwierzętom polnym,
Dzikie osły gaszą w nich pragnienie.
12Nad nimi gnieździ się ptactwo niebieskie,
Świergoce pośród gałęzi.
13 #
Ps. 65,10—11
Zraszasz góry z górnych swych komnat,
Ziemia nasyca się owocem, który stwarzasz.
14 #
Ps. 147,8
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła
I rośliny na użytek człowieka,
By dobywał chleb z ziemi
15I wino, które rozwesela serce człowieka,
Oliwę, od której lśni się oblicze,
I chleb, co wzmacnia serce człowieka.
16Obficie napojone są drzewa Pańskie,
Cedry Libanu, które posadził,
17Na których ptaki budują gniazda,
Bocian na szczytach ich ma swój domek.
18Góry wysokie są dla kozic,
Skały są schronieniem świstaków.
19 #
I Mojż. 1,14; Ps. 74 Uczyniłeś księżyc, aby pory oznaczał,
Słońce zna swój zachód.
20Rozprzestrzeniasz mrok i nastaje noc:
Wtedy wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21Lwięta ryczą za łupem
I domagają się żeru od Boga.
22Lecz gdy słońce wzejdzie, znikają
I kładą się w swych legowiskach.
23Człowiek wychodzi do pracy swojej,
Do pracy swej aż do wieczora.
24O, jak liczne są dzieła twoje, Panie!
Tyś wszystko mądrze uczynił:
Ziemia jest pełna dóbr twoich!
25Oto morze — wielkie i szerokie,
Gdzie roi się od płazów bez liku,
Małych i wielkich zwierząt.
26 #
Job 41,1; Ps. 74,14; Izaj. 27,1 Okręty płyną po nim;
Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 #
Ps. 145,15—16
Wszystko to oczekuje na ciebie,
Abyś im dał pokarm w swym czasie.
28Gdy dajesz im, zbierają;
Gdy otwierasz rękę swoją, nasycają się dobrem.
29 #
Ps. 146,4
Lecz gdy zakryjesz twarz swoją, trwożą się;
Gdy zabierasz im tchnienie, giną
I w proch się obracają.
30Wydajesz tchnienie swoje, a stworzone bywają,
I odnawiasz oblicze ziemi.
31Niech chwała Pana trwa na wieki,
Niech się raduje Pan dziełami swymi!
32 #
Ps. 144,5
Gdy spojrzy na ziemię, ona drży,
Gdy dotknie gór, dymią.
33 #
Ps. 146,2
Będę śpiewał Panu, pókim żyw,
Będę grał Bogu memu, póki jestem.
34 #
Ps. 19,15
Oby mu miła była pieśń moja!
Ja radować się będę w Panu!
35 #
Ps. 7,10
Niech znikną grzesznicy z ziemi
I niech już nie będzie bezbożnych.
Błogosław, duszo moja, Panu! Alleluja.
Obecnie wybrane:
Księga Psalmów 104: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
