Psalmy 105:1-20

Psalmy 105:1-20 - Wysławiajcie PANA!
Wzywajcie Jego imienia!
Głoście wśród ludów Jego dzieła!
Śpiewajcie Mu! Grajcie Mu!
Opowiadajcie o wszystkich Jego cudach!
Szczyćcie się Jego świętym imieniem,
Niech raduje się serce szukających PANA!
Szukajcie PANA i Jego mocy,
Szukajcie Jego oblicza nieprzerwanie!
Pamiętajcie o cudach, których dokonał,
O znakach i rozstrzygnięciach
przez Niego ogłoszonych —
Wy, potomkowie Abrahama, Jego sługi,
I wy, synowie Jakuba, przez Niego wybrani!
Oto PAN, nasz Bóg:
Jego rozstrzygnięcia dotyczą całej ziemi,
On zawsze pamięta o swoim przymierzu,
O Słowie, które przekazał tysięcznym pokoleniom —
O przymierzu, które zawarł z Abrahamem,
Oraz o swej przysiędze złożonej Izaakowi.
Zawarł je jako ustawę dla Jakuba,
Jako wieczne przymierze dla Izraela,
Powiedział: Tobie dam ziemię Kanaan,
Przydzielę ci ją w dziedziczne posiadanie.
A stało się to wtedy, gdy była ich garstka,
Byli w niej nieliczni i obcy.
Wędrowali wówczas od narodu do narodu,
Od królestw do kolejnych ludów.
Już wtedy nie pozwolił nikomu ich gnębić,
Z ich powodu karał nawet królów:
Nie dotykajcie moich pomazańców
I moim prorokom nie wyrządzajcie szkody!
A kiedy zesłał głód na ziemię,
Kiedy uszczuplił zapasy chleba,
Posłał przed nimi swojego człowieka,
Sprzedanego w niewolę Józefa.
Pęta spodliły jego nogi,
Żelazna obręcz skuła szyję,
Jednak do czasu — bo przyszło Jego Słowo,
Wypróbowała go zapowiedź PANA.
Król posłał sługi i ci go rozkuli,
Władca ludów orzekł — i go wypuszczono.

Wysławiajcie PANA! Wzywajcie Jego imienia! Głoście wśród ludów Jego dzieła! Śpiewajcie Mu! Grajcie Mu! Opowiadajcie o wszystkich Jego cudach! Szczyćcie się Jego świętym imieniem, Niech raduje się serce szukających PANA! Szukajcie PANA i Jego mocy, Szukajcie Jego oblicza nieprzerwanie! Pamiętajcie o cudach, których dokonał, O znakach i rozstrzygnięciach przez Niego ogłoszonych — Wy, potomkowie Abrahama, Jego sługi, I wy, synowie Jakuba, przez Niego wybrani! Oto PAN, nasz Bóg: Jego rozstrzygnięcia dotyczą całej ziemi, On zawsze pamięta o swoim przymierzu, O Słowie, które przekazał tysięcznym pokoleniom — O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, Oraz o swej przysiędze złożonej Izaakowi. Zawarł je jako ustawę dla Jakuba, Jako wieczne przymierze dla Izraela, Powiedział: Tobie dam ziemię Kanaan, Przydzielę ci ją w dziedziczne posiadanie. A stało się to wtedy, gdy była ich garstka, Byli w niej nieliczni i obcy. Wędrowali wówczas od narodu do narodu, Od królestw do kolejnych ludów. Już wtedy nie pozwolił nikomu ich gnębić, Z ich powodu karał nawet królów: Nie dotykajcie moich pomazańców I moim prorokom nie wyrządzajcie szkody! A kiedy zesłał głód na ziemię, Kiedy uszczuplił zapasy chleba, Posłał przed nimi swojego człowieka, Sprzedanego w niewolę Józefa. Pęta spodliły jego nogi, Żelazna obręcz skuła szyję, Jednak do czasu — bo przyszło Jego Słowo, Wypróbowała go zapowiedź PANA. Król posłał sługi i ci go rozkuli, Władca ludów orzekł — i go wypuszczono.

Psalmy 105:1-20

Psalmy 105:1-20