Joba 33:13-29
Joba 33:13-29 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Dlaczego spierałeś się z Bogiem o to, że nie tłumaczy się przed człowiekiem ze swojego postępowania? Owszem, Bóg przemawia! Mówi raz i drugi, lecz człowiek na to nie zważa. Przemawia do nas we śnie, w nocnym widzeniu, gdy ludzie zapadają w głęboki sen, przemawia, kiedy na swych łożach drzemią. Wtedy otwiera ludziom uszy i niepokoi ostrzeżeniem, aby odwieść człowieka od zła i uchronić od zgubnej pychy. Chce zachować jego duszę od grobu, jego życie od śmiertelnego ciosu. Karci go też bólem na łożu i nieprzerwanym drżeniem w kościach. Odbiera mu ochotę na chleb, tak że nie ma chęci nawet na to, co lubi. Jego ciało marnieje w oczach, sterczą wyraźnie skryte wcześniej kości. W ten sposób przybliża człowieka do grobu, jego życie kieruje ku sprowadzającym śmierć. Jeśli znajdzie się wtedy przy nim anioł, pośrednik, jeden na tysiąc, aby oznajmić mu, co powinien zrobić, zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, znalazłem okup, niech jego ciało będzie zdrowsze niż za młodu, niech powróci do dni swojej witalności — to gdy będzie się modlił, Bóg go przyjmie, wzbudzi radość, da oglądać swe oblicze — i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość. Zaśpiewa on wtedy przed ludźmi i powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, lecz mi za to nie odpłacono. Odkupił moją duszę od zejścia do grobu i teraz znów oglądam światło. Otóż wszystko to czyni Bóg z człowiekiem dwukrotnie lub trzykrotnie
Joba 33:13-29 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Po cóż spierałeś się z nim, że na żadne twoje słowa nie odpowiada? Wszak Bóg przemawia raz i drugi, lecz na to się nie zważa: We śnie, w nocnym widzeniu, gdy głęboki sen pada na ludzi i oni śpią na swym łożu. Wtedy otwiera ludziom uszy, niepokoi ich i ostrzega, Aby odwieść człowieka od złego czynu i uchronić męża od pychy. Zachowuje jego duszę od grobu, a jego życie od śmiertelnego pocisku. Smaga go też cierpieniem na łożu i dreszczem ustawicznym w jego kościach tak, Że jego życiu obrzydł chleb, a jego duszy nawet ulubiony pokarm. Jego ciało niszczeje do niepoznania, a jego kości wystają, choć dawniej były niewidoczne. I tak jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do aniołów śmierci. Jeżeli potem oręduje za nim jaki anioł, pośrednik, jeden na tysiąc, aby objawić człowiekowi jego obowiązek, I zmiłuje się nad nim: Wybaw go od zejścia do grobu, otrzymałem zań okup, To jego ciało odzyskuje młodzieńczą siłę, wraca do dni swojej młodości. Gdy modli się do Boga, ten jest dla niego łaskawy, pozwala mu oglądać z radością swoje oblicze i tak przywraca człowiekowi jego sprawiedliwość. Śpiewa przed ludźmi, mówiąc: Zgrzeszyłem i złamałem prawo, lecz mi za to nie odpłacono, Odkupił moją duszę od zejścia do grobu, a moje życie mogło oglądać światło. Oto Bóg czyni to wszystko z człowiekiem dwa razy, trzy razy
Joba 33:13-29 Biblia Gdańska (PBG)
Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia? Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa. We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu: Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje, Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął; Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił. Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą. Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny. Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było; I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących. Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego: Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie. I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej. Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego; Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno. Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość. Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem
Joba 33:13-29 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw. Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega. We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku; Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie; Aby odwieść człowieka od złego czynu i zabrać od niego pychę. Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie chroni przed śmiercią od miecza. Każe go też cierpieniem na jego łożu i bólem we wszystkich jego kościach; Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki. Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne. Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć. Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność; Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, bo znalazłem okup. I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości. Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość; Spojrzy na ludzi i jeśli ktoś powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było dla mnie korzystne; On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło. Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie
Joba 33:13-29 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Dlaczego spierałeś się z Bogiem o to, że nie tłumaczy się przed człowiekiem ze swojego postępowania? Owszem, Bóg przemawia! Mówi raz i drugi, lecz człowiek na to nie zważa. Przemawia do nas we śnie, w nocnym widzeniu, gdy ludzie zapadają w głęboki sen, przemawia, kiedy na swych łożach drzemią. Wtedy otwiera ludziom uszy i niepokoi ostrzeżeniem, aby odwieść człowieka od zła i uchronić od zgubnej pychy. Chce zachować jego duszę od grobu, jego życie od śmiertelnego ciosu. Karci go też bólem na łożu i nieprzerwanym drżeniem w kościach. Odbiera mu ochotę na chleb, tak że nie ma chęci nawet na to, co lubi. Jego ciało marnieje w oczach, sterczą wyraźnie skryte wcześniej kości. W ten sposób przybliża człowieka do grobu, jego życie kieruje ku sprowadzającym śmierć. Jeśli znajdzie się wtedy przy nim anioł, pośrednik, jeden na tysiąc, aby oznajmić mu, co powinien zrobić, zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, znalazłem okup, niech jego ciało będzie zdrowsze niż za młodu, niech powróci do dni swojej witalności — to gdy będzie się modlił, Bóg go przyjmie, wzbudzi radość, da oglądać swe oblicze — i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość. Zaśpiewa on wtedy przed ludźmi i powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, lecz mi za to nie odpłacono. Odkupił moją duszę od zejścia do grobu i teraz znów oglądam światło. Otóż wszystko to czyni Bóg z człowiekiem dwukrotnie lub trzykrotnie
Joba 33:13-29 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Czemu zatem prowadziłeś z Nim spór? Przecież On wszystkich spraw nie objawia. Jednak Bóg przemawia, raz i drugi; tylko na to się nie zwraca uwagi. We śnie, w widzeniu nocnym, kiedy twardy sen ludzi opada i drzemią na swoim łożu, wtedy otwiera ludziom uszy, kładąc pieczęć na danej im przestrodze. Aby odwieść człowieka od złego czynu i uchronić męża od pychy. Tak, ochrania jego duszę od zniszczenia, by pod oręż nie poszło jego życie. Bywa też na swym łożu karmiony cierpieniem, a w jego członkach jest uporczywa walka. Chleb staje się zmierzłym w jego życiu i ulubiona strawa jego osoby. Zanika jego ciało, tracąc wygląd i przedtem niewidoczne, gołe wysadzają się jego kości. Tak do grobu zbliża się jego osoba, a jego życie do śmiercionośnych potęg. Jeśli jest więc, dla niego posłaniec, orędownik, jeden z oddziału pod komendą jednego wodza, co objawi człowiekowi jego powinność; jeśli Bóg się nad nim zmiłuje oraz powie: Otrzymałem okup; wybawiam, aby nie zstąpił do grobu – wtedy jego cielesna natura odświeża się szybciej niż za młodu i znowu wraca do swej młodzieńczej siły. Kiedy się modli do Boga, przyjmuje go łaskawie, i w triumfie pozwala mu oglądać Swoje oblicze. Tak wynagradza On człowiekowi jego sprawiedliwość. A człowiek wyśpiewuje to przed ludźmi i powiada: Zgrzeszyłem, a co jest proste – skrzywiłem, ale mi tego nie policzono. Wyzwolił moją duszę i nie uległa ruinie; moje życie może oglądać światło. To wszystko Bóg spełnia z człowiekiem – dwukrotnie i trzykrotnie