Księga Ijoba 33:13-29

Księga Ijoba 33:13-29 NBG

Czemu zatem prowadziłeś z Nim spór? Przecież On wszystkich spraw nie objawia. Jednak Bóg przemawia, raz i drugi; tylko na to się nie zwraca uwagi. We śnie, w widzeniu nocnym, kiedy twardy sen ludzi opada i drzemią na swoim łożu, wtedy otwiera ludziom uszy, kładąc pieczęć na danej im przestrodze. Aby odwieść człowieka od złego czynu i uchronić męża od pychy. Tak, ochrania jego duszę od zniszczenia, by pod oręż nie poszło jego życie. Bywa też na swym łożu karmiony cierpieniem, a w jego członkach jest uporczywa walka. Chleb staje się zmierzłym w jego życiu i ulubiona strawa jego osoby. Zanika jego ciało, tracąc wygląd i przedtem niewidoczne, gołe wysadzają się jego kości. Tak do grobu zbliża się jego osoba, a jego życie do śmiercionośnych potęg. Jeśli jest więc, dla niego posłaniec, orędownik, jeden z oddziału pod komendą jednego wodza, co objawi człowiekowi jego powinność; jeśli Bóg się nad nim zmiłuje oraz powie: Otrzymałem okup; wybawiam, aby nie zstąpił do grobu – wtedy jego cielesna natura odświeża się szybciej niż za młodu i znowu wraca do swej młodzieńczej siły. Kiedy się modli do Boga, przyjmuje go łaskawie, i w triumfie pozwala mu oglądać Swoje oblicze. Tak wynagradza On człowiekowi jego sprawiedliwość. A człowiek wyśpiewuje to przed ludźmi i powiada: Zgrzeszyłem, a co jest proste – skrzywiłem, ale mi tego nie policzono. Wyzwolił moją duszę i nie uległa ruinie; moje życie może oglądać światło. To wszystko Bóg spełnia z człowiekiem – dwukrotnie i trzykrotnie