Wyjścia 3

3
Powołanie Mojżesza
1Gdy Mojżesz pasał owce Jetra,#3:1 Jetro, יִתְרוֹ (jitro), czyli: jego szczodrobliwość; ta sama osoba, co Reuel w Wj 2:17. swojego teścia, kapłana Midianitów, poprowadził [raz] stado poza pustynię i przybył do góry Bożej,#3:1 góry Bożej: brak w G. do Horebu.#Wj 19:11#3:1 Horeb, חוֹרֵב (chorew), czyli: pustkowie; inne określenie góry Synaj (Wj 19:11) lub pasma, w którym góra Synaj była położona, szczególnie że w tym przypadku wyrażenie można rozumieć kierunkowo, czyli: w kierunku Horebu. 2I ukazał mu się Anioł JHWH,#Rdz 16:7-13; 21:17; 22:11-18 w#3:2 w: ב essentiae, Wj 3:2L. płomieniu ognia, ze środka krzewu. I spojrzał, a oto krzew – płonął w ogniu, lecz krzew się nie spalał. 3Wtedy Mojżesz powiedział: Niech skieruję się [tam] i zobaczę ten wielki widok, dlaczego krzew się nie spala.#Dz 7:30
4A gdy JHWH zauważył, że skierował się [tam], aby [to] zobaczyć, zawołał do niego Bóg spośród krzewu i powiedział: Mojżeszu! Mojżeszu! A [on] odpowiedział: Oto jestem!
5Wtedy rzekł: Nie zbliżaj się tu! Zdejmij z nóg swoje sandały, bo miejsce, na którym ty stoisz, jest ono ziemią świętą.#3:5 ziemią świętą, אַדְמַת־קֹדֶשׁ (’admat-qodesz), lub: szczególną, wyróżnioną. 6Powiedział też: Ja jestem Bogiem twojego ojca,#3:6 Wg PS: ojców, por. Dz 7:32. Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Wtedy Mojżesz zakrył swoją twarz, gdyż bał się patrzeć na Boga.
7 JHWH powiedział [dalej]: Napatrzyłem się na niedolę#3:7 Lub: upokorzenie. mojego ludu w Egipcie i usłyszałem ich krzyk z powodu jego ciemiężców; znam jego cierpienia. 8Zstąpiłem więc,#3:8 W PS cohortativus. aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić go z tej ziemi do ziemi dobrej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód, do siedziby Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów,#3:8 Wg PS: Girgaszytów, והגרגשׁי, pod. G: Γεργεσαίων. i Chiwitów, i Jebuzytów. 9Bo teraz oto krzyk synów Izraela dotarł do mnie. Widziałem też udrękę, którą Egipcjanie ich dręczą. 10A teraz – idź!#3:10 Życie Mojżesza można podzielić na trzy okresy: (1) okres egipski, pierwszych 40 lat, zob. Wj 2:11; Dz 7:23; (2) okres midianicki, lata: 41-80, zob. Wj 2:15; 7:7; Dz 7:29-30; (3) okres pustynny, 81-120 lat, zob. Pwt 31:2; 34:7. Posyłam cię do faraona. I wyprowadź#3:10 Wg PS: wyprowadzisz, pod. G: καὶ ἐξάξεις. mój lud, synów Izraela, z Egiptu.#Dz 7:30-34
11Wówczas Mojżesz powiedział do Boga: Kim ja jestem, że#3:11 że, כִּי (ki), jest tym samym spójnikiem, co ponieważ w w. 12. miałbym pójść do faraona i że miałbym wyprowadzić synów Izraela z Egiptu? 12I odpowiedział: Ponieważ JESTEM#3:12 Lub: BĘDĘ. z tobą – i to będzie dla ciebie znakiem, że Ja cię posłałem,#3:12 i to będzie dla ciebie znakiem, że Ja cię posłałem: וְזֶה־לְּךָ הָאוֹת כִּי אָנֹכִי שְׁלַחְתִּיךָ, lub: (1) i to jest znakiem, że Ja cię posyłam, tj. znakiem jest obecność; (2) a to będzie znakiem, że Ja cię posyłam: po twym…, tj. znakiem będzie sukces. a po twym wyprowadzeniu ludu z Egiptu oddacie cześć#3:12 Lub: będziecie służyć. Bogu na tej górze.
13Mojżesz powiedział na to do Boga: Oto ja przyjdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni mnie spytają: Jakie jest Jego imię? Co im odpowiem?#Wj 6:2-3
14I powiedział Bóg do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM.#Obj 1:4, 8#3:14 Jestem, który jestem, אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה (’ehjeʰ’aszer ’ehjeʰ). Jestem wyraża aspekt niedokonany czynności, stąd też tłumaczy się: Będę, który Będę. W G: Ja jestem Będący, ἐγώ εἰμι ὁ ὤν (καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Μωυσῆν ἐγώ εἰμι ὁ ὤν καὶ εἶπεν οὕτως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ὁ ὢν ἀπέσταλκέν με πρὸς ὑμᾶς), Wj 3:14L. I powiedział: Tak powiesz do synów Izraela: JESTEM posłał mnie do was!
15I powiedział jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz do synów Izraela: JHWH, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i tak Mnie będą wspominać po wszystkie pokolenia.#3:15 po wszystkie pokolenia, לְדֹר דֹּר (ledor dor).
16Idź i zgromadź starszych#3:16 PS dod.: synów, בְנֵי; pod. G: τῶν υἱῶν Ισραηλ. Izraela, i powiedz im: JHWH, Bóg waszych ojców, objawił mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, mówiąc: Dobrze przyjrzałem się#3:16 Dobrze przyjrzałem się, פָּקֹד פָּקַדְתִּי, tj. Nawiedzeniem nawiedziłem, co może zn.: Właśnie nawiedzam. wam i temu, co wam czyniono w Egipcie. 17I postanawiam#3:17 I postanawiam, וָאֹמַר, lub: I mówię, że wyprowadzić was z niedoli Egiptu do ziemi Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów,#3:17 Wg PS: Girgaszytów, והגרגשׁי, pod. G: Γεργεσαίων. i Chiwitów, i Jebuzytów, do ziemi opływającej w mleko i miód.
18A gdy wysłuchają twego głosu, udasz się, ty i starsi Izraela, do króla Egiptu i powiecie mu: JHWH, Bóg Hebrajczyków, spotkał się#3:18 Wg PS: wezwał nas, נקרא, pod. G: προσκέκληται ἡμᾶς. z nami. Chcielibyśmy udać się, prosimy, w trzydniową drogę na pustynię i złożyć ofiarę JHWH, naszemu Bogu.
19Lecz Ja wiem, że król Egiptu nie da wam iść, nawet nie [da] pod mocną ręką.#3:19 nawet nie [da] pod mocną ręką, וְלֹא בְּיָד חֲזָקָה, wg G: chyba że pod mocną ręką gr. ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸς κραταιᾶς. Wyrażenie hbr., tj. i (l. nawet) nie w [sile] mocnej ręki, nie ma gdzie indziej zn. wykluczającego; może zawierać inne zn., np.: nawet przy [okazaniu] mocnej ręki. 20Wyciągnę więc moją rękę i uderzę Egipt wszelkimi moimi cudami,#3:20 cudami, נִפְלָאת (nifla’ot), l. rzeczami wyjątkowymi, niezwykłymi, niezrozumiałymi. których dokonam pośród niego – i potem wypuści#3:20 Lub: wypędzi. was.
21Dam też łaskę temu ludowi w oczach Egipcjan i stanie się, gdy będziecie wychodzić, że nie wyjdziecie próżno. 22Niech więc poprosi [każda] kobieta swą sąsiadkę i odwiedzającą jej dom o sprzęty srebrne i o sprzęty złote oraz o szaty; i włożycie je na swoich synów i na swoje córki – i złupicie#Wj 12:35-36; Pwt 15:13#3:22 Łupienie sugeruje zwycięstwo niczym wojenne. W tym przypadku może się wiązać z późniejszą zasadą z Pwt 15:13. Egipt.

Obecnie wybrane:

Wyjścia 3: SNPD4

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj