Wyjścia 4
4
1Wtedy Mojżesz odezwał się i powiedział: A co, jeśli mi nie uwierzą i nie usłuchają mego głosu, lecz powiedzą: JHWH#4:1 Wg G: Bóg. nie objawił się tobie? 2JHWH zaś powiedział do niego: Cóż to masz w swojej ręce? I odpowiedział: Laskę. 3I powiedział: Rzuć ją na ziemię! I rzucił ją na ziemię, a ona zamieniła się w węża#4:3 w węża, לְנָחָשׁ (lenachasz): zob. Wj 7:9, gdzie odpowiednikiem węża zdaje się być תַּנִּין (tannin). – i Mojżesz uciekł przed nim.
4Wtedy powiedział JHWH do Mojżesza: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon – i wyciągnął swą rękę i uchwycił go, a on zamienił się w laskę w jego dłoni. – 5[To] po to, aby uwierzyli, że ukazał ci się JHWH,#4:5 JHWH: brak w G. Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.
6I powiedział jeszcze JHWH do niego: Włóż swoją rękę w zanadrze. I włożył swoją rękę w zanadrze, a gdy ją wyjął, oto jego ręka – pokryta trądem#4:6 Określenie trędowaty, צָרוּעַ (tsarua‘), mogło ozn. osoby cierpiące również na inne schorzenia skórne. jak śniegiem! 7I powiedział: Włóż ponownie swą rękę w zanadrze. I włożył swą rękę ponownie w zanadrze, a gdy ją wyjął ze swego zanadrza – oto znów była jak jego ciało!
8Jeśli więc nie uwierzą ci i nie posłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi następnego znaku. 9I stanie się – jeśli nie uwierzą nawet tym dwóm znakom i nie posłuchają twojego głosu – że weźmiesz [trochę] wody z Nilu i wylejesz ją na suchy grunt i stanie się tak, że woda, którą wziąłeś z Nilu, zamieni się w krew na suchym gruncie.
10Wtedy Mojżesz powiedział do JHWH: Ach, Panie, nie jestem ja człowiekiem wymownym,#4:10 człowiekiem wymownym, אִישׁ דְּבָרִים: idiom: człowiekiem słów. [nie byłem nim] też wczoraj ani też przedwczoraj,#4:10 wczoraj ani przedwczoraj, גַּם מִתְּמוֹל גַּם מִשִּׁלְשֹׁם: idiom: w przeszłości. ani od chwili Twojego mówienia do Twego sługi, gdyż jestem ja [człowiekiem] ciężkich ust i ciężkiego języka. 11A JHWH powiedział do niego: Kto przyprawił człowiekowi usta albo kto czyni go niemym albo głuchym, albo widzącym, albo niewidomym? Czyż nie Ja, JHWH? 12Teraz więc idź, a Ja JESTEM#4:12 Ja JESTEM, אָנֹכִי אֶהְיֶה (’anochi ’ehjeʰ), lub: Ja BĘDĘ. z twoimi ustami i pouczę cię, co masz powiedzieć. 13A [on] powiedział: Ach, Panie, poślij, proszę, kogo innego!#4:13 poślij […]kogo innego, שְׁלַח־נָא בְּיַד־תִּשְׁלָח, lub: poślij, proszę, za pośrednictwem kogoś (l. idiom: ręką [kogoś]), kogo poślesz. Wg G: i powiedział Mojżesz: Proszę, Panie, wybierz zawczasu (l. wskaż zawczasu ręką) innego władnego, którego poślesz, καὶ εἶπεν Μωυσῆς δέομαι κύριε προχείρισαι δυνάμενον ἄλλον ὃν ἀποστελεῖς.
14Wtedy zapłonął gniew JHWH na Mojżesza i powiedział: Czy nie ma Aarona, twego brata, Lewity?#4:14 Lewity: określenie to w tym kontekście może być późniejszym dodatkiem redakcyjnym. Wiem, że on jest wymowny; a także oto wyszedł on już, aby cię spotkać, a gdy cię zobaczy, ucieszy się w swoim sercu. 15I będziesz mówił do niego, i włożysz słowa w jego usta, a Ja JESTEM z twoimi ustami i z jego ustami, i pouczę was, co macie czynić. 16On będzie mówił za ciebie do ludu i będzie on, będzie tobie za usta, a ty będziesz mu za Boga. 17A laskę tę weź do swojej ręki, bo nią będziesz dokonywał znaków.
Mojżesz w drodze do Egiptu
18Poszedł zatem Mojżesz z powrotem do Jetra,#4:18 Jetro, יֶתֶר (jeter), czyli: obfitość, szczodrobliwość. Imię w innej formie, niż w Wj 3:1. PS i G odzwierciedlają formę taką jak w Wj 3:1. swego teścia, i powiedział do niego: Pozwól mi, proszę, wrócić do moich braci, którzy są w Egipcie, aby zobaczyć, czy jeszcze żyją.#4:18 Wygląda na to, że Mojżesz nie był zbyt wylewny w informacjach. I powiedział Jetro do Mojżesza: Idź w pokoju!
19Powiedział też JHWH do Mojżesza w Midianie: Idź, wróć do Egiptu, bo zmarli wszyscy ludzie szukający twojej duszy.#4:19 szukający […]duszy, הַמְבַקְשִׁים אֶת־נַפְשֶׁךָ, idiom: czyhający na twoje życie. Tym czyhającym na życie Mojżesza mógł być Totmes III (1504-1450 r. p. Chr.) z XVIII dynastii, który panował wystarczająco długo, jak na czterdziestoletni pobyt Mojżesza w Midianie. Mojżesz zatem mógł powrócić ok. 1450 r. p. Chr., a faraonem Wyjścia mógł być Amenhotep II. Długo panował również Ramzes II (1304-1236 r. p. Chr.), lecz powrót Mojżesza w 1236 r. wydaje się zbyt późny, Wj 4:19L.
20Wziął zatem Mojżesz swoją żonę i swoich synów,#Wj 18:2-4 i wsadził ich na osła, i wrócił do ziemi egipskiej; wziął też Mojżesz laskę Bożą do swojej ręki.
21I powiedział JHWH do Mojżesza: Gdy będziesz szedł, aby wrócić do Egiptu, dopatrz wszystkich cudów, które włożyłem ci w twoją rękę, i dokonaj ich wobec faraona, a Ja zatwardzę jego serce, tak że nie wypuści ludu.#Rz 9:18 22I powiesz do faraona: Tak mówi JHWH: Izrael jest moim pierworodnym synem. 23I mówię do ciebie: Wypuść mojego syna,#4:23 Wg G: lud mój, τὸν λαόν μου. aby mi służył, a jeśli odmówisz jego wypuszczenia, oto Ja zabiję twojego pierworodnego syna.#Wj 12:29
24W drodze zaś, w miejscu noclegu, JHWH#4:24 Wg G: Anioł Pana, ἄγγελος κυρίου. spotkał go i zamierzał go zabić.#4:24 Być może wydarzenie to należałoby rozpatrywać w podobnych kategoriach co test wiary Abrahama (Rdz 22) i zmagania Jakuba z Bogiem (Rdz 32:22-32). 25Wtedy Sypora wzięła [ostry] krzemień, odcięła napletek swego syna,#4:25 Wygląda na to, że Eliezer, drugi syn Mojżesza, nie był obrzezany, mógł on w tym czasie być niemal dorosłym człowiekiem. dotknęła jego stóp#4:25 Stopy: być może euf. ozn. narządy płciowe, por. Pwt 28:57; Iz 6:2; 7:20; Ez 16:25. Jeśli w tym przypadku tak jest, to Sypora dotknęła napletkiem syna narządów płciowych Mojżesza. i powiedziała: Jesteś mi oblubieńcem krwi.#4:25 Być może chodzi o to, że ratując Mojżesza od śmierci, Sypora odzyskała go po raz drugi, jako męża, tym razem poprzez krew swojego syna. Wg G: Załatwione – krew obrzezania mojego dziecka, ἔστη τὸ αἷμα τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου μου. 26I odstąpił od niego.#4:26 od niego, מִמֶּנּוּ: wg PS: od niej, מִמֶּנָּה. W G pod. jak w MT. Wtedy powiedziała: Oblubieńcem krwi przez obrzezanie.
Spotkanie z Aaronem i starszymi ludu
27I powiedział JHWH do Aarona: Wyjdź na pustynię na spotkanie Mojżesza. I poszedł, i spotkał go przy górze Bożej, i pocałował go.
28A Mojżesz przekazał Aaronowi wszystkie słowa JHWH, który go posłał, i [opowiedział mu o] wszystkich znakach, których [dokonanie] mu przykazał. 29Potem poszedł#4:29 Wg PS: poszli, lm. Mojżesz z Aaronem i zebrali wszystkich, [którzy byli] starszymi synów Izraela, 30i Aaron przekazał im wszystkie słowa, które JHWH wypowiedział do Mojżesza, [ten] zaś dokonał znaków na oczach ludu.
31I lud uwierzył.#4:31 Wg PS: uwierzyli, lm. A gdy usłyszeli,#4:31 A gdy usłyszeli, וַיִּשְׁמְעוּ (wajjiszme‘u): wg G: i ucieszył się, καὶ ἐχάρη, hbr. וַיִּשְׂמְעוּ (wajjisme‘u). że JHWH nawiedził synów Izraela i że dostrzegł ich niedolę, pochylili się i złożyli pokłon.
Obecnie wybrane:
Wyjścia 4: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
