Drugi Koryntian 1
1
Powitanie
1 # Dz 9,13; Dz 16,1; 1 Kor 1,1‐2; 2 Kor 1,19; Ef 1,1 Ja, Paweł, z woli Boga Apostoł#Gr. apostolos (wysłannik). Chrystusa Jezusa, wraz z Tymoteuszem, bratem w wierze, kieruję ten list do społeczności ludu Bożego w Koryncie, a także do wszystkich ufających Chrystusowi w całej Achai. 2#Rz 1,7; 1 Kor 1,3Niech łaska i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Jezusa Chrystusa, naszego PANA, otaczają was obficie.
3 # Ps 34,18; Rz 15,5; Ef 1,3; 1 P 1,3 Niech Bóg nasz i Ojciec będzie wysławiany w Jezusie Chrystusie, naszym PANU. On bowiem jest Ojcem wszelkiego miłosierdzia – Tym, który udziela wszelkiego potrzebnego wsparcia i pocieszenia#Gr. paraklesis – rzeczownik od słowa parakaleo oznaczającego czynności, których dokonuje paraklet, czyli osoba wspomagająca, jak adwokat czy obrońca stający przy oskarżonym lub prześladowanym, by wspierać go, zachęcać, umacniać, pocieszać, wzmacniać, a gdyby osłabł, by go podtrzymać i reprezentować. W tym rozdziale słowo to pojawia się w różnych formach aż 9 razy.. 4#Iz 51,12‐13; 2 Kor 7,6To właśnie On – za każdym razem, gdy przechodzimy jakiekolwiek trudności lub prześladowania – wzmacnia nas przez udzielanie nam potrzebnych sił i wsparcia#Głównym (chociaż nie jedynym) sposobem działania Boga w trudnościach, których doświadczają wierzący, jest dodawanie im sił do przetrwania (w języku Biblii zwane też pocieszaniem), a nie – jak to głoszą piewcy „ewangelii sukcesu” lub pseudoteologii „wyznawania z wiarą” – usuwanie im z drogi wszelkich przeszkód i trudności. To właśnie oddane jest tu słowem gr. parakaleo. Dalej (w 2 Kor 12,9) Apostoł Paweł wyraźnie puentuje tę myśl.. Dzięki wyposażeniu, jakie od Niego otrzymujemy, stajemy się bogatsi w doświadczenie i siły tak bardzo nam potrzebne do wspierania innych doznających podobnych utrapień. Chodzi bowiem o to, abyśmy mogli pocieszać ludzi tym samym umocnieniem, którego my doznajemy od Boga. 5#Ps 34,19‐20; Ps 94,19; 2 Kor 4,10; Flp 3,10‐11; Kol 1,24A im większych cierpień doświadczamy, idąc śladami Chrystusa, tym większa jest też pociecha i ugruntowanie, których doświadczamy od Boga w Chrystusie. 6#2 Kor 4,15‐17Kiedy więc spotykają nas jakiekolwiek trudności czy utrapienia, wiemy, iż nie przydarzają się one nam przypadkiem. Dopuszczone bowiem zostały po to, byście i wy – widząc naszą wytrwałość – zostali umocnieni na drodze zbawienia#Gr. soteria – słowo to można także tłumaczyć jako „uzdrowienie”, „uratowanie”, „uwolnienie”. Oznacza głównie uwolnienie z mocy, spod wpływu oraz od konsekwencji i obecności grzechu. Uwolnienie z mocy grzechu dokonuje się w czasie „nowego narodzenia” (duchowego narodzenia z Boga). W wydarzenie to Bóg zaangażowany jest jako Ojciec. Uwolnienie od wpływów grzechu dokonuje się przez proces uświęcenia (por. Hbr 12,14), który trwa całe ziemskie życie człowieka. W ten proces Bóg zaangażowany jest jako Duch Uświęcający. W ostateczny etap – tzn. w uwolnienie od konsekwencji i obecności grzechu – Bóg będzie zaangażowany w Osobie Syna. Wszyscy, którzy podczas swego ziemskiego życia złożyli zaufanie w Chrystusie, otrzymają od Jezusa nowe ciała – podobne do Jego uwielbionego ciała, a grzech i Śmierć zostaną wtrącone do ognistego jeziora płonącej siarki (por. Ap 20,10).. Kiedy zaś doświadczamy Bożej pomocy, zdobywamy przekonanie, iż dzieje się to również dla waszej zachęty i waszego wzmocnienia w cierpliwym znoszeniu podobnych doświadczeń#Por. Hbr 2,18.. 7A niezachwiana nadzieja, którą składamy w Chrystusie, umacnia nas w głębokim przekonaniu, że jeśli tylko – jak my – będziecie wytrwale znosić cierpienia i przeciwności podobne do naszych, to i wy także staniecie się uczestnikami zachęty i pocieszenia, których my doznajemy.
8 # Dz 19,23; 1 Kor 15,32 Nie chcemy bowiem, bracia i siostry, ukrywać przed wami czegokolwiek, a zwłaszcza tego, iż w Azji#Azja – nazwa rzymskiej prowincji w Azji Mniejszej ze stolicą w Efezie. Prawdopodobnie chodzi o wydarzenia w Efezie opisane w Dz 19,22‐40. doświadczyliśmy wielkich prześladowań, które były tak ogromne, iż zaczęliśmy wątpić, czy przeżyjemy. 9#Ps 71,5; Jr 17,5.7; Rz 1,4; Rz 8,11; 2 Kor 4,7Właściwie to już pogodziliśmy się wewnętrznie z tym, że spotka nas śmierć. W rezultacie już w niczym nie polegaliśmy na sobie, lecz wyłącznie na Bogu, który wskrzesza umarłych. 10#1 Tm 1,1; 2 Tm 4,18; 2 P 2,9Ten zaś, który wyratował nas z owej najpotężniejszej Śmierci#Apostoł w opisowy sposób odnosi się do Śmierci duchowej, w której znajduje się każdy, kto nie narodził się z Bożego Ducha. Odkupienie, którego dostępuje człowiek składający swą nadzieję w Chrystusie, jest pierwszym krokiem w procesie ratowania kogoś od wiecznej Śmierci. Drugim krokiem w tym procesie jest uświęcenie w Słowie i Duchu Chrystusa, trzecim zaś uwielbienie i finalne uwolnienie od obecności grzechu oraz wiecznej Śmierci jako jego konsekwencji., jaką jest śmierć duchowa, również tym razem wywiódł nas z grożącego nam niebezpieczeństwa. Ufamy zresztą, iż On swoją potężną mocą dalej będzie nas ochraniał. Dlatego jedynie w Nim składamy całą naszą nadzieję. 11#Rz 15,30; 2 Kor 4,15; 2 Kor 9,12; Flp 1,19Módlcie się zatem z nami, drodzy bracia i siostry, aby łaska, której doświadczyliśmy, spowodowała, iż wiele osób wzniesie do Boga dziękczynne modlitwy#Zgodnie z Ap 5,8 i Ap 8,3‐4 dziękczynne modlitwy Bożego ludu są najwspanialszym kadzidłem (ofiarą kadzidlaną) przed Bożym Tronem w Niebiosach. z powodu naszego ocalenia.
Wyjaśnienia dotyczące aktualnej sytuacji Pawła i jego planów
12 # 1 Kor 1,17; 1 Kor 2,1; 2 Kor 2,17; 2 Kor 4,15; Hbr 13,18 I to jeszcze wiedzcie, że w czasie tych wszystkich prób i doświadczeń chlubą nam było nasze sumienie. Ono bowiem przez cały czas poświadczało nam, iż w tym świecie – a szczególnie pośród was – postępowaliśmy z całą prostotą i czystością serca, a więc tak, jak to Bogu się podoba. Nie szukaliśmy bowiem ratunku w ludziach ani w ludzkiej mądrości, lecz polegaliśmy wyłącznie na Bożej łaskawości. 13Z podobnym nastawieniem piszemy do was każdy z listów. Nie chodzi nam bowiem o nic innego, jak tylko o to, co jasno i bez żadnych podtekstów, wprost wam w nich przedstawiamy. Żywimy przy tym głęboką nadzieję, iż w końcu w pełni to zrozumiecie i uznacie, 14#1 Kor 1,8; 2 Kor 5,11‐12; Flp 2,16; Flp 4,1; 1 Tes 2,19‐20co zresztą po części już widzimy. Dlatego umacniajcie się w myśleniu, iż w Dniu PANA naszego Jezusa, to my będziemy waszą chlubą, a wy naszą#To wielka i niezwykła prawda, że w Dniu Chrystusa (tzn. w Dniu Sądu Ostatecznego) jedyną chlubą i wieńcem chwały ludzi zbawionych będzie (a) świadectwo tego, jak odnosili się do braci i sióstr w wierze (por. Mt 25,31‐46) oraz (b) obecność w Królestwie tych, których oni – przez głoszenie Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie – uratowali przed nadciągającym na obecny świat potępieniem (por. 1 Tes 2,19; Flp 2,16; Hbr 3,6). Nie jest to ani nowa, ani zaskakująca informacja. Jezus bowiem dał swym uczniom dwa fundamentalne nakazy: (a) aby zachowywali wzajemnie wobec siebie postawę ofiarnej Bożej miłości wzorowaną na Jego postawie (por. J 13,34‐35; J 15,12; J 15,17) oraz (b) by ratowali innych przed potępieniem (por. Mt 28,19‐20; Mk 16,15; Łk 24,47; J 20,23; Dz 1,8)..
15 # Rz 1,11‐13 Mając to na względzie, ja Paweł, zaplanowałem sobie jakiś czas temu, by przybyć do was i dać wam kolejną okazję do doświadczenia radości i łaski#Niektóre manuskrypty mają tu tylko jedno słowo: albo „radości”, albo „łaski”.
16 # Dz 19,21; 1 Kor 16,5‐6 wyprawienia mnie do Macedonii#Macedonia – dziś północna część Grecji.. A po odwiedzeniu Macedonii zamierzałem ponownie wrócić do was, byście mogli wyposażyć mnie na podróż do Judei. 17#2 Kor 1,12; 2 Kor 5,16Zmieniłem jednak te plany#Informacje, które dotarły do Pawła o duchowej sytuacji wspólnoty wierzących w Koryncie sprawiły, iż podjął on decyzję o tymczasowej zmianie planów swej dalszej podróży i postanowił po raz kolejny przybyć do Koryntu. i gorąco liczę na to, iż nie poczytacie tego za dowód – jak to niektórzy sugerują – mojej rzekomej chwiejności, braku rozwagi czy myślenia emocjonalnego#Dosł. „myślenia według cielesnej natury” (gr. sarks)., w którym co chwila „tak” zamienia się w „nie” i na odwrót. 18#1 Kor 1,9; 2 Tes 3,3; 2 Tm 2,13Jest wręcz przeciwnie! A to, że zmieniłem bieżące plany podróży, nie ma nic wspólnego z prawdami mojego nauczania. Wszystko bowiem, czego was uczyłem, wynika z faktu, że Bóg – który jest niezmienny i wiarygodny – umocnił swe postanowienia na wieki#Boży plan zbawienia w Chrystusie zapowiadany przez wieki w ST, a szczegółowo przedstawiony w Ef 1, jest niezmienny i żadne objawienia nawet te „z nieba” nie zmieniają go. Zbawienie jest dostępne tylko i wyłącznie w Jezusie Chrystusie mocą krwi, którą On przelał na krzyżu dla zbawienia ludzi. Inne nauczanie jest fałszywą ewangelią, o której mówi także List do Galatów.. Tak więc nauczanie, które ode mnie słyszeliście, jest niewzruszoną prawdą, która nie ma nic wspólnego z chwiejnością, jaką tak często obserwujemy w wypowiedziach ludzi jednym tchem wypowiadających „tak” oraz „nie”#W takim sposobie komunikowania objawia się zakłamanie świata, który – w celu stłumienia lub zaciemnienia prawdy – jest gotów być jednocześnie „za” oraz „przeciw”. W czasach nowożytnych tego rodzaju koncepcja myślenia (jako pokłosie dialektyki marksistowskiej) zastąpiła logikę i nieustannie przeciwstawia się Bożemu Słowu, które jest przekazem Prawdy Absolutnej.. 19#Mt 5,37; Dz 16,1; Dz 18,5; Hbr 13,8Zrozumcie, że Syn Boży, Jezus Chrystus – którego ja, Sylas#O Sylasie (zwanym także Sylwanem) i Tymoteuszu czytamy w Dz 15,40‐16,3. Sylas i Tymoteusz uczestniczyli w pracy duszpasterskiej Pawła w Koryncie., i Tymoteusz wam głosiliśmy – nie jest jednocześnie „tak” i „nie”#Apostoł przeciwstawia się dialektycznemu podejściu do Chrystusa i Bożego planu zbawienia.. W Nim bowiem wszystko jest „TAK!”, 20#Rz 15,8‐9; Rz 16,27; Ap 3,14gdyż wszelkie obietnice, jakie Bóg kiedykolwiek złożył, w Nim wszystkie są „TAK!”#Cały Boży plan zbawienia od samego początku był ustanowiony i zogniskowany w Chrystusie (por. Ef 1). Sam Jezus podkreślił, iż całe Pismo jest wielkim świadectwem o Nim (por. Łk 24,27; J 5,39).. W Nim wszystko zostało spełnione i dokonane! Dlatego nasze „AMEN”#Hebr. Amen. Słowo to znaczy „TAK”, „niech TAK będzie”, „niech TAK się stanie”. W znaczeniu symbolicznym słowo Amen ma charakter potwierdzenia zgodności, stałości, niewzruszoności i wierności. jedynie w Nim oddaje Bogu chwałę. 21#1 Kor 1,6; 2 Kor 13,13; 1 J 2,20.27Bo przecież Tym, który zarówno nas, jak i was umacnia oraz namaszcza w Chrystusie, jest sam Bóg. 22#Rz 6,4; Rz 8,16.23; 2 Kor 5,5; Ef 1,13‐14; Ef 4,30To On opieczętował nasze serca Duchem Uświęcenia, którego zesłał jako zadatek dziedzictwa przygotowanego dla nas w Niebiosach#Por. Ef 1,13..
23 # Rz 1,9; 1 Kor 4,21; 2 Kor 11,31; Flp 1,8; 1 Tes 2,5.10 Przysięgam zatem na moją duszę, biorąc przy tym Boga na świadka, że tylko dlatego nie przybyłem jeszcze do Koryntu, by was oszczędzić, dając wam jeszcze czas na opamiętanie się i poprawę! 24#Dz 20,28‐31; 1 Kor 15,1‐2; 1 P 5,3Nie chciałbym bowiem być postrzegany jako nauczyciel, który was ciągle karci i poucza o tym, jak macie trwać w wierze, lecz – jako wasz współtowarzysz wiary – chciałbym się w końcu uradować tym, że wy sami, z głębi waszych serc, niezależnie ode mnie potraficie wzajemnie umacniać się w ufności i posłuszeństwie#„Ufność i posłuszeństwo” to dynamiczny ekwiwalent użytego tu słowa „wiara” (gr. pistis). Chrystusowi#Apostoł Paweł wypowiedział tu jedną z najważniejszych prawd: proces ewangelizacji nie kończy się wtedy, gdy ktoś po proponowanej mu modlitwie grzesznika wypowie słowo „Amen” lub „zaprosi Jezusa do swego życia”, lecz dopiero wtedy, gdy sposób myślenia danej osoby, kultura życia, sposób podejmowania decyzji oraz stosunek do obecnego świata doznają radykalnej przemiany i staną się zgodne z myśleniem Chrystusowym..
Obecnie wybrane:
Drugi Koryntian 1: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.