Pierwszy Koryntian 4
4
1 # Łk 12,42‐44; Rz 16,25; Tt 1,7 Z tego powodu powinniście patrzeć na nas jedynie jako na przedstawicieli Chrystusa, którzy zostali przez Niego posłani do ogłaszania Bożych tajemnic. 2#Łk 12,42A ponieważ każdy, komu powierzono jakąś odpowiedzialność, jest przede wszystkim zobligowany do zachowania wierności temu, kto zlecił mu zadanie, 3to, szczerze mówiąc, nie ma dla mnie znaczenia, w jaki sposób ktokolwiek z was, czy choćby jakiś ludzki trybunał, próbowałby mnie osądzać. Co więcej, nawet sam siebie nie osądzam, 4#Ps 143,2; 2 Kor 5,10‐11gdyż to, czy ostatecznie zostanę uznany za sprawiedliwego, w ogóle nie zależy od tego, czy sam mam cokolwiek sobie do zarzucenia, ponieważ to PAN jest Sędzią. 5#Mt 7,1; Łk 12,2‐3; Rz 2,16; 1 Kor 3,8; 2 Kor 5,10; Ap 20,12Nie bądźcie więc skłonni do zbyt pospiesznego potępiania czegokolwiek lub kogokolwiek. Poczekajcie na powrót PANA, którego światłość ujawni wszystko – również to, co jest skrywane w ciemności – i obnaży wszelkie zamysły każdego serca. Wtedy okaże się, kogo Bóg pochwali, a kogo nie.
6 # Rz 12,31; Kor 1,12‐13.31 Bracia i siostry, wszystko, co wyżej napisałem, odnoszę nie tylko do siebie i Apollosa, ale także i do was – ku waszemu pouczeniu. Pragnę bowiem, abyście zrozumieli, że nie należy wykraczać poza to, co jest napisane w Słowie Bożym. Ono zaś stwierdza, iż wynoszenie się ponad innych jest pychą. 7#J 3,27; Rz 12,3.6Czy ktokolwiek z was jest lepszy od drugiego lub ma coś, czego by sam nie otrzymał od Boga? A skoro wszystko, co macie, pochodzi od Najwyższego, to dlaczego tak się nadymacie, jakby cokolwiek było waszą zasługą? 8#Ap 3,17Z powodu sytości i bogactwa odżegnujecie się od nas, czując się panami tego świata#Najwyraźniej do Koryntu dotarło już nauczanie „ewangelii sukcesu”, które w sposób zasadniczy wypacza Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie. Jak dawniej, tak i teraz „ewangelia sukcesu” jest „ewangelią tego świata”.. Gdyby Bożym planem było, abyście obfitowali niczym udzielni władcy, to i my z pewnością moglibyśmy przy was korzystać z dobrodziejstw waszego „królowania”. 9#Rz 8,36; 2 Kor 4,8‐12; 2 Kor 6,4‐10; 2 Kor 11,23‐33; 2 Tm 3,10‐11; Hbr 10,33Jednak nie jest wolą Boga, abyśmy – jako wysłannicy Chrystusa – zyskiwali uznanie w oczach tego świata. Z tego powodu nie tylko nie piastujemy żadnych ważnych stanowisk, lecz doświadczamy najgorszych prześladowań. Jesteśmy traktowani niczym jeńcy wojenni, których spędza się na arenę i tam skazuje na śmierć#Obraz, który Paweł kreśli przed oczami Koryntian, nawiązuje do znanych im zwyczajów rzymskich stanowiących o tym, że cesarze po odniesionych zwycięstwach mieli prawo do zorganizowania swojego pochodu triumfalnego, w którym pokonanych wodzów wiedli za sobą na postronkach. Zwyciężeni władcy, wraz z innymi jeńcami skazanymi na śmierć, kończyli swe życie na publicznej arenie (np. Koloseum). Celem każdego pochodu triumfalnego było podkreślenie potęgi i chwały rzymskiego zwycięzcy.. Staliśmy się widowiskiem dla otaczającego nas świata ludzi i aniołów. 10#1 Kor 1,18; 1 Kor 3,18; 2 Kor 11,19Z powodu Chrystusa uznawani jesteśmy za głupców, podczas gdy wy uważacie się za mądrych. My, trwający w Chrystusie, postrzegani jesteśmy jako słabeusze, podczas gdy wy uważacie się za mocarzy. Jesteśmy gotowi na wszelką wzgardę, tymczasem wy oczekujecie chwały! 11#Dz 23,2; Rz 8,35; 2 Kor 11,23‐27W dziele głoszenia Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie znosimy głód oraz pragnienie, nędzę i znieważanie#Por. 2 Kor 11,23‐27.. Czasami nie mamy się nawet w co ubrać ani gdzie zatrzymać. 12#Mt 5,44; Dz 18,3; Rz 12,14; 1 Kor 9,15; 1 P 3,9Na życie zarabiamy własną ciężką pracą! A kiedy nas znieważają – błogosławimy, gdy nas prześladują – znosimy to z cierpliwością. 13#Lm 3,45Gdy obrzucają nas obelgami – odpowiadamy życzliwością. Dla świata jesteśmy wyrzutkami, najgorszym śmieciem, wręcz odpadami#Tego rodzaju obraz służby nie mieści się w koncepcji „ewangelii sukcesu” (por. także Flp 3,8)..
14 # 1 Kor 6,5; 1 Kor 15,34 Umiłowani, nie piszę tego, aby was zawstydzić, lecz aby was upomnieć, ponieważ jesteście dla mnie niczym ukochane dzieci. 15#Ga 4,19; 2 Tes 3,7A choćbyście nawet mieli w Chrystusie tysiące nauczycieli#W oryginale greckim paidagogoi – tym słowem Grecy określali niewolników, których zadaniem było czuwanie nad bezpieczeństwem dzieci prowadzonych na nauki do mistrza., to przecież żaden z nich nie będzie mógł powiedzieć, iż jest waszym ojcem w wierze. Gdyż to ja – przez głoszenie Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie – przyczyniłem się do tego, że narodziliście się duchowo. 16#1 Kor 11,1; Flp 3,17; 1 Tes 1,6Proszę was zatem gorąco: bądźcie moimi naśladowcami. 17#Dz 16,1; Dz 19,22; Flp 2,20W tym też celu posyłam do was wiernego PANU Tymoteusza, który – tak jak i wy – jest moim dzieckiem w wierze. On wam przypomni mój sposób życia i postępowania w Chrystusie Jezusie, a także przekaże to, czego nauczam we wszystkich społecznościach wierzącego ludu.
18Od dłuższego już czasu nie miałem okazji was odwiedzić i pewnie dlatego niektórzy spośród was zaczęli tak mocno nadymać się pychą. 19#Dz 18,21; 1 Kor 16,5; 2 Kor 1,15‐16; Jk 4,15Zamierzam jednak – jeśli tylko PAN pozwoli – przybyć do was wkrótce, by zbadać nie tylko przechwałki tych zarozumialców, lecz także ich duchową siłę i charakter. 20#1 Kor 2,4Królestwo Boże objawia się bowiem nie w gadaniu i słowach bez pokrycia, lecz w mocy charakteru#Istota charakteru wierzącego człowieka objawia się w jego sile do przeciwstawienia się grzechowi i zdolności do zerwania z nim. Zatem wszystko, co Bóg robi, czyni po to, by ukształtować w człowieku charakter na wzór charakteru Jezusa. Świat zaś oraz siły ciemności próbują to wszystko przekręcić albo zafałszować. W taki właśnie sposób traktowane jest dziś słowo „moc”. Zwykle jest używane w oderwaniu od charakteru i prezentowane jako źródło niesamowitych i niewytłumaczalnych doświadczeń i wydarzeń. Jezus jednak zapowiedział, że „cuda”, „uzdrowienia” czy „objawienia” będą w czasach ostatecznych w zmasowany sposób dokonywane przez moce ciemności (por. Mt 24,24), by zwodzić wierzących, o ile tylko będzie to możliwe. Jednak siły ciemności nigdy nie czynią jednego – nie dają ludziom mocy do zerwania z grzechem i osobistego naśladowania Chrystusa w Jego świętości. Wręcz odwrotnie, siły te z satysfakcją uzależniają ludzi (także wierzących) od grzechu. Oczywiście mogą znaleźć się fałszywi, „świętoszkowaci” ludzie, jednak ich postawy będą zawsze zorientowane na zewnętrzną pozę w celu zdobycia dla siebie jakiejś „chwały”, a nie na prawdziwą, głęboką decyzję osobistego naśladowania Chrystusa w Jego świętości., jaki kształtuje się podczas trwania w bliskiej relacji z Chrystusem. 21#2 Kor 1,23; 2 Kor 2,1; 2 Kor 10,2Zawczasu więc pomyślcie, czy chcecie, bym pojawił się u was z gotowością do karcenia, czy raczej w łagodności ducha i postawie ofiarnej miłości.
Obecnie wybrane:
Pierwszy Koryntian 4: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.