Pieśń pouczająca. Asafowy.
Słuchaj, ludu mój, nauki mojej,
Nakłońcie uszu na słowa ust moich!
Do przypowieści otworzę usta moje,
Opowiem zagadkowe dzieje starodawne.
Cośmy słyszeli i poznali,
I co nam opowiadali ojcowie nasi,
Tego nie zataimy przed synami ich,
Lecz opowiemy przyszłemu pokoleniu:
Chwalebne czyny Pana i moc jego
Oraz cudowne dzieła, których dokonał.
Związał Jakuba przykazaniami
I ustanowił w Izraelu zakon,
Który nadał ojcom naszym,
Aby głosili go synom swoim,
Aby poznało go następne pokolenie,
A synowie, którzy się urodzą,
Znów opowiadali go dzieciom swoim:
Że mają pokładać nadzieję w Bogu
I nie zapominać o dziełach Bożych,
Lecz strzec przykazań jego;
Żeby nie byli, jak ojcowie ich,
Pokoleniem przekornym i niewiernym,
Pokoleniem niestałego serca,
Którego duch nie był wierny Bogu.
Synowie Efraima, łucznicy,
Uciekli w dniu boju.
Nie strzegli przymierza Bożego,
A według zakonu jego nie chcieli postępować.
Zapomnieli o czynach jego
I o cudownych dziełach, które im ukazał.
Wobec ojców ich czynił cuda
W ziemi egipskiej, na polach Soanu.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich,
I ustawił wody jak wały.
Prowadził ich za dnia w obłoku,
A całą noc w blasku ognia.
Rozłupał skały na pustyni
I napoił ich obficie jakby głębiami wód.
Sprawił, że strumienie trysnęły ze skały
I wody spływały jak rzeki
Aplikacja Biblia
Aplikacja Biblia dla dzieci
