I Księga Kronik 16:1-36

Gdy tedy sprowadzili Skrzynię Bożą i ustawili ją w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, złożyli ofiary całopalne i ofiary pojednania przed Bogiem. Gdy zaś Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana I kazał rozdzielić między wszystkich Izraelitów, zarówno mężczyzn jak i kobiety, po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kołaczu z rodzynkami. Ustanowił też niektórych z Lewitów do posługi przed Skrzynią Pańską, ażeby wspominali, dziękowali i wychwalali Pana, Boga izraelskiego. Asafa jako przodownika, jako jego zastępcę Zachariasza, potem Jeiela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obeda Edomczyka, Jeiela przy instrumentach takich jak harfy i cytry, Asafa zaś przy donośnych cymbałach. Następnie kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby ustawicznie trąbili przy Skrzyni Przymierza Bożego. Wtedy to, w tym dniu, polecił Dawid po raz pierwszy Asafowi i jego braciom zanucić na cześć Pana tę pieśń: Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Ogłaszajcie wśród ludów dzieła jego! Śpiewajcie mu i grajcie, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego! Chlubcie się świętym jego imieniem, Niechaj się raduje serce szukających Pana! Szukajcie Pana i mocy jego, Rozpytujcie się ustawicznie o oblicze jego! Wspominajcie cuda jego, których dokonał, Dziwne dzieła jego, wyroki ust jego, Potomkowie Izraela, sługi jego, Synowie Jakuba, wybrani jego! On, Pan, jest Bogiem naszym, Po całej ziemi są wyroki jego! Wspominajcie po wieki przymierze jego, Słowo, które nakazał tysiącu pokoleń, Przymierze, które zawarł z Abrahamem, I przysięgę, daną Izaakowi, Którą ustanowił dla Jakuba prawem, A dla Izraela przymierzem wieczystym, Powiadając: Tobie dam ziemię kanaanejską W dziedziczne posiadanie. Gdy byli znikomi liczbą, Nieliczni i obcy przybysze w niej, I wędrowali od narodu do narodu, Od jednego królestwa do drugiego ludu, Nie pozwolił nikomu wyrządzić im krzywdy I za nich karał królów, Powiadając: Nie dotykajcie pomazańców moich, Prorokom moim zła nie wyrządzajcie! Śpiewaj Panu, cała ziemio, Głoście dzień w dzień dobrą wieść o jego zbawieniu! Rozpowiadajcie wśród, narodów o chwale jego, Wśród wszystkich ludów o cudach jego. Gdyż wielki jest Pan i wielkiej godzien chwały, Godniejszy zbożnej czci niż wszyscy bogowie. Gdyż wszyscy bogowie ludów to nicości, Pan zaś stworzył niebiosa. Chwała i zacność są przed nim, Moc i dostojeństwo są tam, gdzie On. Przynieście Panu, rodziny ludów, Przynieście Panu chwałę i moc, Przynieście Panu chwałę imienia jego, Przynieście ofiarę i wejdźcie przed oblicze jego! Oddajcie pokłon Panu w świętej ozdobie! Zadrżyj przed obliczem jego, cała ziemio! Zaiste, gdy On utwierdzi okrąg ziemski, ten nie poruszy się. Niech się radują niebiosa i weseli się ziemia, Niech się mówi wśród narodów: Pan jest królem! Niech szumi morze i to, co je wypełnia, Niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim! Wtedy radować się będą drzewa leśne Przed Panem, gdyż nadchodzi, Aby sądzić ziemię. Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem na wieki łaska jego. Mówcie też: Wybaw nas, Boże zbawienia naszego, Zgromadź nas i wyrwij nas spośród narodów, Abyśmy sławili święte imię twoje I rozgłaszali chwałę twoją! Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, Od wieków aż na wieki! I powiedział cały lud: Amen, i chwalił Pana.