1 Kronik 16:1-36
1 Kronik 16:1-36 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem. A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA. I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina. Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela: Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach; A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga. Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA tym psalmem: Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego. Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach. Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA. Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza. Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust. Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy! On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi. Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń; O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi. Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela; Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa; Kiedy było was niewielu, byliście nieliczni i obcy w niej. I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu; Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc; Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego. Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu. Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła; Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów; Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa. Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku. Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc. Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości. Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył. Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje! Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co jest na nich. Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki. I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą. Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
1 Kronik 16:1-36 Biblia Gdańska (PBG)
A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem. A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie. I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina. A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego. Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali. Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego. Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego: Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego. Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana. Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy. Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego. O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego! On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego. Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia; Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem; I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne, Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego. Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej; I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu: Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów, Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego. Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego. Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego; Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów; Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił. Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego. Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc. Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości. Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył. Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje! Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest. Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię. Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego. A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej. Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.
1 Kronik 16:1-36 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
A kiedy wprowadzili Skrzynię Boga i wstawili ją do środka namiotu, który Dawid dla niej rozbił, wtedy przynosili przed Boga całopalenia oraz dziękczynne ofiary. Zaś gdy Dawid dokończył ofiarowanie całopaleń oraz dziękczynnych ofiar, sławił ludowi Imię WIEKUISTEGO. I rozdzielił wszystkim mężom izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, sztuce mięsa oraz po placku z rodzynkami. Nadto ustanowił przed Skrzynią WIEKUISTEGO sługi z Lewitów, aby wspominali, wyznawali i chwalili WIEKUISTEGO, Boga Israela. Asaf był pierwszym, a drugimi: Zacharjasz, Jejel, Szemiramot, Jechjel, Mattityjasz, Eljab, Benajahu, Obed Edom i Jechjel; ci grali na instrumentach, lutniach, harfach, a Asaf na cymbałach. Zaś kapłani Benajahu i Jachazjel ustawiczne byli z trąbami przed Skrzynią Bożego Przymierza. Dopiero tego dnia wódz Dawid postanowił, by przez Asafa i jego braci tym psalmem chwalony był WIEKUISTY: Wysławiajcie WIEKUISTEGO, wzywajcie Jego Imienia, pomiędzy narodami opowiadajcie Jego sprawy. Śpiewajcie Mu, grajcie Mu, rozmawiajcie o całej Jego cudowności. Chlubcie się w Jego świętem Imieniu, i niech się rozraduje serce tych, co szukają WIEKUISTEGO. Szukajcie WIEKUISTEGO i Jego mocy; zawsze szukajcie Jego oblicza. Wspominajcie nadzwyczajność Tego, który czynił; Jego znaki i sądy Jego ust. O israelskie nasienie, Jego słudzy! O synowie Jakóba, Jego wybrani! On, WIEKUISTY, naszym Bogiem; Jego sądy na całej ziemi. Na wieki pamiętajcie Jego przymierze; i słowo, które polecił do tysiącznego pokolenia; którym zajął stanowisko przy Abrahamie oraz na Jego przysięgę Ic'hakowi. Ustanowił to Jakóbowi za Prawo, a Israelowi za Wieczne Przymierze, mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaanu za sznur waszego dziedzictwa. Chociaż była was mała liczba oraz przez krótki czas byliście w niej przychodniami, przechodząc od narodu do narodu i od królestwa do innego ludu nikomu nie pozwolił, aby ich uciskał i z ich powodu karał królów; mówiąc: Nie dotykajcie Moich pomazańców, a Mym prorokom nie czyńcie złego. Cała ziemio śpiewaj WIEKUISTEMU; dzień za dniem opowiadajcie Jego zbawienie. Pomiędzy narodami opowiadajcie Jego chwałę oraz pośrodku wszystkich ludzi niezwykłe Jego sprawy. Bo WIEKUISTY – On jest wielki oraz bardzo chwalebny; godzien respektu nad wszystkich bogów. Gdyż bogowie pogan są bezwartościowi; a WIEKUISTY uczynił niebiosa. Przed Nim chwała i cześć, na Jego miejscu moc i wesele. Pokolenia narodów! Przynieście WIEKUISTEMU, przynieście WIEKUISTEMU chwałę i swoją moc. Przynieście WIEKUISTEMU chwałę Jego Imienia; przynieście dary i przychodźcie przed Jego oblicze; w ozdobie świętości kłaniajcie się WIEKUISTEMU. Bój się Jego oblicza cała ziemio, a okrąg ziemi zostanie utwierdzony, aby się nie poruszył. Niech się rozradują niebiosa i niech się rozweseli ziemia; niechaj mówią w narodach: Króluje WIEKUISTY! Niech zaszumi morze i wszystko, co w nim jest; niechaj się rozraduje pole i wszystko, co na nim żyje. Wtedy się rozweselą przed WIEKUISTYM drzewa leśne; bowiem przyszedł osądzić ziemię. Wysławiajcie WIEKUISTEGO; bo jest dobry, bo na wieki trwa Jego miłosierdzie. Mówcie: Zachowaj nas, Boże naszego zbawienia! Zgromadź nas i wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili Twoje święte Imię i chlubili się w Twojej chwale. Uwielbiony WIEKUISTY, Bóg Israela, od wieków aż po wieczność. A cały lud powiedział: Amen, oraz chwalił WIEKUISTEGO.
1 Kronik 16:1-36 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Sprowadzono zatem skrzynię Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, który Dawid dla niej rozpiął. Złożono też przed obliczem Boga ofiary całopalne i ofiary pokoju. Gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i ofiar pokoju, pobłogosławił lud w imieniu PANA i obdzielił każdego Izraelitę, mężczyznę i kobietę, bochenkiem chleba, bułką z daktylami oraz plackiem z rodzynek. Ustawił też przed skrzynią PANA służbę złożoną z Lewitów, aby wspominali i wielbili PANA, Boga Izraela, oraz dziękowali Mu. Asaf był ich naczelnikiem, a jego zastępcą Zachariasz, następnie Jejel, Szemiramot, Jechiel, Matitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel z instrumentami — lutniami i cytrami. Asaf miał grać na cymbałach. Zadaniem zaś kapłanów, Benajasza i Jachazjela, było stale grać na trąbach przed skrzynią Przymierza z Bogiem. Tego dnia, po raz pierwszy w taki sposób, Dawid polecił wielbić PANA za pośrednictwem Asafa i jego braci: Wysławiajcie PANA, wzywajcie Jego imienia! Ogłaszajcie wśród ludów Jego dzieła! Śpiewajcie Mu i grajcie, rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda! Szczyćcie się Jego świętym imieniem, niech ci, którzy szukają PANA, cieszą się z całego serca! Szukajcie PANA i Jego mocy, szukajcie Jego bliskości nieprzerwanie! Wspominajcie cuda, których dokonał, Jego znaki i Jego rozstrzygnięcia. Potomkowie Jego sługi Izraela, synowie Jakuba, Jego wybrani, On jest PANEM, naszym Bogiem, Jego rozstrzygnięć jest pełna cała ziemia! Wspominajcie wciąż Jego przymierze — Jego Słowo dla tysiąca pokoleń — przymierze, które zawarł On z Abrahamem, Jego przysięgę, złożoną Izaakowi. On uczynił z niej ustawę dla Jakuba, wieczne przymierze dla całego Izraela: Tobie dam — obiecał — Kanaan, obszar waszego dziedzictwa. Kiedy byli w niej jeszcze skromni liczbą, niewielką garstką przybyszów, w drodze od narodu do narodu, od królestwa do następnego ludu, nie pozwalał ich krzywdzić nikomu. Z ich powodu karał nawet królów: Nie tykajcie moich pomazańców! Nie czyńcie szkody moim prorokom! Śpiewaj PANU, cała ziemio! Z dnia na dzień głoście Jego zwycięstwo! Ogłaszajcie narodom Jego chwałę, a ludom — wszystkim — Jego cuda! Tak! PAN jest wielki, potężnie wywyższony! Budzi lęk większy od wszystkich innych bogów. Bo bogowie innych ludów są marnością, za to PAN sam stworzył niebiosa! Przed Nim dostojeństwo i chwała, moc oraz radość wszędzie tam, gdzie On! Przyznajcie PANU, rodziny ludów, przyznajcie, że On ma chwałę i moc! Przyznajcie, że Jego imię jest chwalebne, przyjdźcie z ofiarą i stawcie się przed Nim, w odświętnych szatach pokłońcie się PANU! Zadrżyj przed Nim, cała ziemio! On tak umocnił świat, że się nie chwieje! Niech cieszy się niebo i ziemia, niech głoszą wśród narodów: PAN jest królem! Niech zagrzmi morze i to, co je wypełnia, radośnie woła pole oraz to, co na nim! Na wiwat niech zakrzyknie przed PANEM las i drzewa, bo nadchodzi sądzić ziemię. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, ponieważ Jego łaska jest wieczna! Mówcie też: Wybaw nas, Boże naszego zbawienia, zbierz nas i wyrwij spośród narodów, byśmy wielbili Twoje święte imię i chlubili się pieśnią na Twą chwałę! Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Izraela, od wieków — i na wieki! Cały lud powiedział na to: Amen — i wielbił PANA.