I Kronik 16:1-36

I Kronik 16:1-36 UBG

A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem. A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA. I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina. Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela: Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach; A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga. Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA tym psalmem: Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego. Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach. Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA. Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza. Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust. Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy! On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi. Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń; O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi. Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela; Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa; Kiedy było was niewielu, byliście nieliczni i obcy w niej. I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu; Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc; Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego. Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu. Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła; Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów; Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa. Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku. Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc. Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości. Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył. Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje! Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co jest na nich. Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki. I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą. Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.