Księga Ijoba 26:7-14

Rozciąga północ nad pustką, ziemię zawiesza na nicości. W Swoich chmurach związuje wody, a jednak nie rwie się obłok pod nimi. Zakrywa widok Swojego tronu, rozpościerając wokół niego Swój obłok. Zakreślił kres na powierzchni wód, tak jak granicę światła z mrokiem. Filary niebios się zachwiały i osłupiały przed Jego groźbą. Swoją mocą spienił morze, a Swą mądrością zmiażdżył jego napór. Jego tchnieniem rozjaśnia się niebo; Jego ręka skręciła zwinnego węża. Oto zarysy Jego dróg, ale i tylko szept wieści, którą zasłyszeliśmy o Nim. Przecież Jego wszechmoc jest gromowładną – któż ją zrozumie!