A współdziałając, wzywamy was, byście na próżno nie przyjmowali łaski Boga.
(Ponieważ mówi: W porze możliwej do przyjęcia cię usłyszałem, oraz w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą; oto teraz jest miła pora, oto teraz jest dzień zbawienia).
W niczym nie dawajcie żadnego zgorszenia, aby służba nie mogła być wyszydzona;
ale we wszystkim polecajcie samych siebie jako sługi Boga w wielkiej wytrwałości, w uciskach, w bólu, w trudnych położeniach,
w chłostach, w więzieniach, w niepokojach, w znużeniu, w czuwaniu, w postach,
w czystości, w poznaniu, w wyrozumiałości, w łagodności, w Duchu Świętym, w nieobłudnej miłości,
w słowie prawdy, w mocy Boga, wśród oręża sprawiedliwości z prawej i lewej strony;
pośród chwały i wzgardy, pośród złorzeczeń i dobrej sławy. Jakby zwodzący a prawdomówni;
jakby się mylący a uznawani; jakby umierający a oto żyjemy; jakby karani a nie straceni;
jakby zasmucani ale zawsze się radujący; jakby ubodzy ale wielu ubogacający; jakby nic nie mający a wszystko zawładniający.
Nasze usta otwarły się do was, Koryntianie! Nasze serce jest uczynione szerokim!
Nie jesteście wśród nas ściśnięci, ale jesteście ściśnięci w waszym wnętrzu.
A to jest nagrodą, jak dzieciom mówię: Zostańcie rozszerzeni i wy.