10
باراں رسُول
1تے اوس اپنے باراں شاگِرداں نُوں کول سَدّ کے اوہناں نُوں اختیار دِتّا پئی پلِیت رُوحاں نُوں کڈھن تے سبھ دُکھ دَرد تے سارے روگ نُوں دُور کرن۔ 2تے باراں رسُولاں دے نال ایہہ نیں۔ پہلا شمعُون جیہڑا پطرس اکھواؤندا اے۔ تے اندریاس اوہدا بھرا۔ زبدی دا پُتر یعقُوب تے یُوحنّا اوہدا بھرا۔ 3فِلپُّس تے برتُلمائی تُوما تے متّی محصُولِیہ۔ 4حلفئی دا پُتر یعقُوب تے تدّی۔ شمعُون قنانی تے یہُوداہ اِسکریُوتی جِس اوہنوں پھڑوا وی دِتّا۔
باراں رسُولاں دی رسالت
5ایہناں باراں نُوں یِسُوع ایہہ حُکم دے کے گھلّیا پئی غیر قوماں دے راہ نا جانا تے نا سامریاں دے کِسے نگّر وِچ جانا۔ 6سگوں اِسرائیل دے گھرانے دِیاں گواچائیاں ہویاں بھیڈاں کول جاؤ۔ 7تے جاندے جاندے ایہہ منادی کرو۔ پئی ”اسمان دی بادشاہی نیڑے آگئی اے۔“ 8روگِیاں نُوں ولّ کرو مُردیاں نُوں جواؤ۔ کوڑھیاں نُوں پاک صاف کرو۔ بدرُوحاں نُوں کڈھو تُہانوں مُفت مِلیا اے مُفت ای دیو۔ 9نا سونا نا رُپیا نا تانبا گُھٹ کے اپنے لکّ نال بنھنو۔ 10تے نا راہ لئی جھولی لوؤ نا دو جَھگّے۔ نا جُتِّیاں تے نا سوٹا۔ کیوں جو کاماں اپنی روٹی دا حقدار اے۔
11تے جِس شہر یا پِنڈ وِچ جاؤ پَتا لوؤ پئی ایس تھاں وِچ کون لائق اے تے جِنّاں چِر تُسی ٹُر نا پَو اوتھے ای رہو۔ 12تے گھر دے اندر وڑن لگِیاں اوہنوں سلام کرو۔ 13تے جے اوہ گھر لائق ہوئے تے تُہاڈی برکت اوہنوں پہنچے۔ تے جے نالائق ہوئے تَد تُہاڈی برکت تُہانوں مُڑ آوے۔ 14تے جے کوئی تُہانوں قبول نا کرے نا تُہاڈیاں گلّاں سُنے تے اوس گھروں یا اوس شہروں نِکل دیاں ای اپنے پیراں دی دُھوڑ جھاڑ دیو۔ 15مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی عدالت دے دِن اوس نگّر نالوں سدُوم تے عمُورہ دے دیس دی سزا گھٹ ہوئے گی۔
آن والیاں اذیتاں
16ویکھو مَیں تُہانوں ایس طرح گھلّنا آں جیہا بھیڈاں نُوں بگھیاڑاں دے وِچ۔ سو سپّاں وانگر ہُشیار ہوؤ تے کبُوتراں وانگر بھولے۔ 17پر بندیاں توں خبردار رہو کیوں جو اوہ تُہانوں مجلسیاں دے حوالے کرن گے تے اپنے عبادت خانیاں وِچ کولڑے مارن گے۔ 18تے تُسی حاکماں تے بادشاہاں دے اگّے میری خاطر کھڑے ہو جاؤ گے تاں جو اوہناں نُوں تے غیر قوماں نُوں وی گواہی ہوئے۔ 19پر جدوں اوہ تُہانوں حوالے کرن گے تے فِکر نا کرو پئی کِس طرح یا کِیہ بولو گے۔ کیوں جو کُجھ تُسی بولنا ہوئے گا سو اوسے گھڑی تُہانوں دسیا جائے گا۔ 20کیوں جو بولن والے تُسی نئیں ہو۔ پر تُہاڈے باپ دا رُوح۔ جیہڑا تُہاڈے وِچ بولدا اے۔ 21بھرا بھرا نُوں مَوت لئی پھڑوائے گا تے پئیو پُتر نُوں تے پُتر اپنے ماپیاں دا سامنا کرن گے تے اوہناں نُوں مروا سُٹّن گے۔ 22تے میرے ناں کر کے سبھ لوک تُہاڈے نال وَیر رکھن گے۔ پر جو کوئی اخِیر توڑی قیم رہے گا سو ای بچایا جائے گا۔ 23جد اوہ تُہانوں اِک شہر وِچ دُکھ دین تے دُوجے وِچ بھج جاؤ۔ کیوں جو مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی تُسی اِسرائیل دے شہراں نُوں مُکانہ لوؤ گے جو اِبنِ آدم آ جائے گا۔
24شاگِرد اپنے اُستاد نالوں وَڈا نئیں تے نا نوکر اپنے مالک نالوں۔ 25اینا وی بُہت اے پئی شاگِرد اپنے اُستاد جیہا تے نوکر اپنے مالک جِہیا ہوئے۔ جد اوہناں گھر دے مالک نُوں بَعلزبُول آکھیا تے اوہدے گھر دیاں نُوں ضرُور ای آکھن گے؟
کِس توں ڈرنا چاہیدا اے
26سو تُسی اوہناں کولوں نا ڈرو۔ کیوں جو کوئی شے ڈھکی ہوئی نئیں جیہڑی ظاہر نا کِیتی جائے گی تے نا لُکی ہوئی۔ جیہڑی جانی نا جائے گی۔ 27جو کُجھ مَیں ہنیرے وِچ تُہانوں آکھنا آں تُسی چانن وِچ دسو۔ تے جو کُجھ کنّ وِچ سُندے ہو اوہدی کوٹھیاں اُتّے چڑھ کے منادی کرو۔ 28تے اوہناں توں نا ڈرو جیہڑے بدن نُوں مار سُٹّدے تے رُوح نُوں نئیں مار سکدے۔ سگوں اوہدے توں ڈرو جیہڑا بدن تے رُوح دوہاں دا جہنّم وِچ ناس کر سکدا اے۔ 29اِک پَیسے دِیاں دو چِڑیاں نئیں وِکدِیاں؟ تے اوہناں وِچوں اِک وی تُہاڈے باپ دی مرضی بِناں زمین اُتّے نئیں ڈِگّدی۔ 30پر تُہاڈے سِر دے وال وی سبھ گِنے ہوئے نیں۔ 31سو تُسی نا ڈرو۔ تُسی بتھیریاں چِڑیاں نالوں بُہتے مُل دے ہو۔
مسِیح دا اِقرار تے اِنکار
32جیہڑا کوئی بندیاں دے اگّے میرا اِقرار کرے گا۔ مَیں وی اوہدا اپنے باپ دے اگّے جیہڑا اسمان اُتّے اے اِقرار کراں گا۔ 33پر جیہڑا کوئی بندیاں دے اگّے میرا اِنکار کرے گا مَیں وی اپنے باپ دے اگّے جیہڑا اسمان اُتّے اے اوہدا اِنکار کراں گا۔
امن نئیں سگوں تلوار
34ایہہ نا سمجھو پئی مَیں زمین اُتّے امن کران آیا ہاں۔ مَیں امن کران نئیں۔ سگوں تلوار چلان آیا ہاں۔ 35کیوں جو مَیں آیا پئی بندے نُوں اوہدے پئیو توں۔ تے دِھی نُوں ماں توں۔ تے نُونہہ نُوں سَس توں نکھیڑاں۔ 36تے بندے دے وَیری اوہدے گھر ای دے لوک ہون گے۔ 37جیہڑا پئیو یا ماں نُوں میرے نالوں وَدّھ پیار کر دا اے اوہ میرے کمّ دا نئیں اے۔ تے جیہڑا پُتر یا دِھی نُوں میرے نالوں وَدّھ پیار کر دا اے اوہ میرے کمّ دا نئیں۔ 38تے جیہڑا اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر نئیں آؤندا اوہ میرے لائق نئیں اے۔ 39جِس اپنی جان نُوں لَبّھ لیا اوہ اوہنوں گوائے گا۔ پر جِس میرے واسطے اپنی جان نُوں گوایا اوہ اوہنوں لَبّھ لے گا۔
اَجر
40جیہڑا تُہانوں قبول کر دا اے مَینُوں قبول کر دا اے۔ تے جیہڑا مَینُوں قبول کر دا اے میرے گھلّن والے نُوں قبول کر دا اے۔ 41جیہڑا نبی دے ناں اُتّے نبی نُوں قبول کر دا اے اوہنوں نبی دا اَجر مِلے گا۔ تے جیہڑا نیک بندے دے ناں اُتّے نیک بندے نُوں قبول کر دا اے اوہنوں نیک بندے دا اَجر مِلے گا۔ 42تاں جو کوئی ایہناں نِکّیاں وِچوں اِک نُوں شاگِرد دے ناں اُتّے نِرا ٹھنڈے پانی دا کٹورا پِیائے مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں اوہ اپنا اَجر کدی نا گوائے گا۔
