2 Samuela 3
3
2 Samuela 3
1Wojna między rodami Saula i Dawida była długa. Jednak w trakcie jej trwania Dawid przybierał na sile, a ród Saula stawał się coraz słabszy.
Życie rodzinne Dawida w Hebronie
2Dawidowi urodzili się w Hebronie synowie: pierworodny Amnon#3:2 Amnon, hbr. אַמְנוֹן, czyli: wierny. z Achinoam Jizreelitki, 3drugi po nim Kilab#3:3 Kilab, hbr. כִלְאָב, czyli: jak ojciec(?); wg 4QSamᵃ: Daljasz, hbr. דלי֯[ה]; G: Dalujasz, gr. Δαλουια. Wg 1Krn 3:1 i Flawiusza (Starożytności7:21): Daniel. z Abigail, wdowy po Nabalu Karmelicie, trzeci Absalom,#3:3 Absalom, hbr. אַבְשָׁלוֹם (awszalom), czyli: ojciec jest pokojem; w G: Αβεσσαλωμ. syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszur,#3:3 Geszur: małe królestwo leżące między Baszanem a Hermonem. 4czwarty Adoniasz,#3:4 Adoniasz, hbr. אֲדֹנִיָּה, czyli: PAN jest Panem. syn Chaggit, piąty Szefatiasz,#3:4 Szefatiasz, hbr. שְׁפַטְיָה, czyli: PAN osądził. syn#3:4 Wg 4QSamᵃ: należący do Abital, hbr. לאביטל. Abital,#3:4 Abital, hbr. אֲבִיטָל, czyli: mój ojciec jest ochroną(l. rosą). 5szósty Jitream#3:5 Jitream, hbr. יִתְרְעָם, czyli: niech się rozrośnie lud(?). z Egli,#3:5 Egla, hbr. עֶגְלָה, czyli: jałówka. żony Dawida — ci właśnie urodzili się Dawidowi w Hebronie.
Spór w obozie Saula
6Dopóki trwała wojna między rodami Saula i Dawida, wpływy Abnera po stronie rodu Saula były coraz wyraźniejsze.
7Saul zaś miał za życia nałożnicę. Nosiła ona imię Rispa#3:7 Rispa, hbr. רִצְפָּה, czyli: gorący węgielek. i była córką Aji.#3:7 Aja, hbr. אַיָּה (’ajjaʰ), czyli: jastrząb. Pewnego dnia Isz-Boszet zapytał w związku z nią Abnera: Dlaczego zbliżyłeś się#3:7 Lub: wszedłeś. do nałożnicy mego ojca? 8To pytanie Isz-Boszeta wywołało u Abnera gniew: Czy ja jestem psim łbem#3:8 Lub: przybłędą(?). z Judy? — odparował. — Do dziś okazuję łaskę domowi Saula, twojego ojca, jego braciom i przyjaciołom i nie dopuszczam, byś się znalazł w mocy Dawida, a ty dziś obciążasz mnie winą z powodu tej kobiety?! 9Niech Bóg mnie ukarze i to jak najsurowiej,#3:9 Lub: Tak niech uczyni Bóg Abnerowi i do tego niech mi doda. jeśli nie postąpię z Dawidem zgodnie z tym, co przysiągł mu PAN, 10kiedy odebrał władzę królewską rodowi Saula i wzniósł tron Dawida nad Izraelem i Judą od Dan po Beer-Szebę. 11Isz-Boszet nie odpowiedział słowem. Obawiał się Abnera.
Zwrot Abnera ku Dawidowi
12A Abner wysłał wkrótce posłów do Dawida: Do kogo należy ta ziemia? — zapytywał. — Zawrzyj ze mną przymierze, a udzielę ci wsparcia i wyjednam ci przychylność u całego Izraela.
13Dawid odpowiedział: Dobrze, zawrę z tobą przymierze, lecz stawiam jeden warunek. Otóż nie licz, że mnie zobaczysz, jeśli wybierzesz się do mnie, a nie sprowadzisz mi najpierw córki Saula, Michal. 14Jednocześnie Dawid wysłał posłów do Isz-Boszeta. Polecił, by mu przekazali: Oddaj mi moją żonę Michal, którą zdobyłem sobie za sto filistyńskich napletków. 15Isz-Boszet przez swoich posłańców odebrał zatem Michal jej mężowi Paltielowi,#3:15 Paltiel, hbr. פַּלְטִיאֵל, czyli: Bóg moim ocaleniem. synowi Laisza. 16Jej mąż towarzyszył jej w drodze. Szedł i płakał za nią aż do Bachurim. Tam Abner powiedział do niego: Teraz już odejdź, zawróć! I Paltiel zawrócił.
17Abner zaś układał się ze starszymi Izraela: Już dawno staraliście się o to — przekonywał — by Dawid został waszym królem. 18Ustanówcie go nim teraz. Ostatecznie to o Dawidzie PAN powiedział: Za pośrednictwem mojego sługi Dawida wybawię mój lud Izraela z ręki Filistynów i z ręki pozostałych jego wrogów. 19Abner prowadził rozmowy również z Beniaminitami, po czym udał się do Hebronu na rozmowy z Dawidem. Miał mu przedstawić to wszystko, co Izrael oraz plemię Beniamina uznały za rzecz właściwą.
20Gdy Abner w towarzystwie dwudziestu osobistości przybył do Dawida do Hebronu, Dawid wyprawił ucztę dla niego i dla tych, którzy z nim przybyli. 21Abner oświadczył wówczas Dawidowi: Ruszam, by zgromadzić u mojego pana, króla, całego Izraela. Niech zawrze z tobą przymierze — i panuj nad wszystkim, czego pragniesz! Dawid wyprawił więc Abnera i ten odszedł w pokoju.
Śmierć Abnera z ręki Joaba
22Wkrótce potem słudzy Dawida oraz Joab powrócili z wyprawy. Przynieśli ze sobą obfity łup! Abnera nie było już w Hebronie, ponieważ Dawid wyprawił go w drogę powrotną i Abner odszedł w pokoju. 23Gdy więc Joab i towarzyszący mu zastęp byli już na miejscu, Joabowi doniesiono: Abner, syn Nera, przybył do króla,#3:23 króla, hbr. אֶל־הַמֶּלֶךְ, wg 4QSamᵃ: do Dawida, hbr. אל דויד. a król wyprawił go w drogę powrotną i Abner odszedł w pokoju.
24Joab udał się więc do króla: Co ty zrobiłeś?! — zapytał. — Był u ciebie nie kto inny jak Abner! Dlaczego pozwoliłeś mu odejść? 25Znasz przecież Abnera, syna Nera. On tu przyszedł, by cię omamić. Chciał zbadać, jakie masz plany, i dowiedzieć się o wszystkim, co robisz!
26Po tych słowach Joab wyszedł od Dawida i wysłał posłańców za Abnerem. Zawrócili go z drogi, gdy był przy studni Sira.#3:26 Sira: 4 km na pnod Hebronu. Dawid zaś o niczym nie wiedział. 27Gdy Abner wrócił do Hebronu, Joab odprowadził go na bok do bramy, aby z nim porozmawiać w spokoju, ale tam pchnął go w brzuch i zabił za krew swego brata Asaela.
Pogrzeb i żałoba po Abnerze
28Gdy tylko Dawid o tym usłyszał, oświadczył: Jestem na zawsze niewinny wobec PANA. Ani ja, ani moje królestwo nie ponosimy odpowiedzialności za krew Abnera, syna Nera. 29Niech zaciąży ona na głowie Joaba i na całym rodzie jego ojca.#3:29 ojca, hbr. אָבִיו: wg 4QSamᵃ: Joaba, hbr. בית יואב. Niech nie zabraknie w rodzie Joaba człowieka trapionego wyciekami, trędowatego, chodzącego o kulach, poległego od miecza ani cierpiącego na niedostatek chleba. 30Joab zaś i jego brat Abiszaj zabili Abnera za to, że uśmiercił on ich brata Asaela w bitwie pod Gibeonem.
31Potem Dawid wezwał Joaba i zgromadzony lud: Rozedrzyjcie szaty, wdziejcie włosiennice i płaczcie przed [marami] z Abnerem! Sam zaś król Dawid ruszył za marami. 32A gdy już pochowano Abnera w Hebronie, król głośno zapłakał nad jego grobem. Płakał też cały lud. 33Król wówczas zanucił o Abnerze pieśń żałobną tej treści:
Czy Abner musiał umrzeć
jak niegodny?
34Twoje ręce nie były związane
ani nogi zakute w kajdany,
a padłeś jak ten, któremu cios
zadali niegodziwcy.#3:34 Lub: synowie nieprawości.
Cały zaś lud ponownie nad nim zapłakał. 35Gdy jeszcze tego dnia ludzie przyszli, by nakłonić Dawida do spożycia chleba, Dawid odpowiedział przysięgą: Niech Bóg postąpi ze mną choćby najsurowiej,#3:35 Lub: Tak niech mi uczyni Bóg i do tego doda. jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba lub czegokolwiek innego. 36Gdy lud dowiedział się o tym, uznał to za właściwe, tak zresztą, jak za właściwe uważał wszystko, co król czynił. 37Tego dnia lud i cały Izrael przekonał się też, że za zabójstwem Abnera, syna Nera, nie stał król.
38Król powiedział także do swoich sług: Wiedzcie, że wielki wódz poległ dziś w Izraelu! 39Ja jestem wciąż jeszcze słaby, choć namaszczony na króla, a synowie Serui są za mocni dla mnie. Niech sam PAN odpłaci temu, kto dopuszcza się niegodziwości, stosownie do jego postępku.
Obecnie wybrane:
2 Samuela 3: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
