Kusz natomiast zrodził Nimroda, który jako pierwszy okazał się dzielnym wodzem na ziemi.
Misraim został ojcem Ludytów, Anamitów, Lehabitów, Naftuchitów, Patrusytów, Kasluchitów — od których pochodzą Filistyni — i Kaftorytów.
Kanaan zrodził Sydona, swojego pierworodnego, i Cheta, Jebuzytów i Amorytów, Girgaszytów i Chiwitów, Arkitów i Synitów, Arwadytów, Semarytów i Chamatytów.
Synowie Sema to: Elam, Aszur, Arpakszad, Lud, Aram i jego synowie: Us, Chul, Geter i Meszech.
A Arpakszad zrodził Szelacha, Szelach zaś Hebera.
Heberowi natomiast urodzili się dwaj synowie. Jeden miał na imię Peleg, gdyż za jego czasów ziemia została podzielona, a jego brat miał na imię Joktan.
Joktan zrodził Almodada i Szelefa, Chasarwameta, Jeracha, Hadorama, Uzala, Diklę, Ebala, Abimaela, Szebę, Ofira, Chawilę i Jobaba — ci wszyscy byli synami Joktana.
Sem, Arpakszad, Szelach. Heber, Peleg, Reu, Serug, Nachor, Terach, Abram, to jest Abraham.
Synowie Abrahama to: Izaak i Ismael.
Takie ich rodowody:
Pierworodnym Ismaela był Nebajot, Kedar, Adbeel, Mibsam, Miszma oraz Duma, Masa, Chadad i Tema, Jetur, Nafisz, a także Kedma — ci byli synami Ismaela.
Synowie Ketury, nałożnicy Abrahama, to: Zimran, Jokszan, Medan, Midian, Jiszbak i Szuach.
Synami Jokszana byli Szeba i Dedan.
Synami Midiana byli natomiast: Efa, Efer, Chanoch, Abida i Eldaa — ci wszyscy byli synami Ketury.
Abraham był również ojcem Izaaka.
Synowie Izaaka to: Ezaw i Izrael.
Synowie Ezawa to: Elifaz, Reuel, Jeusz, Jalam i Korach.
Synowie Elifaza to: Teman i Omar, Sefi i Gatam, Kenaz i — przez Timnę — Amalek.
Synowie Reuela to: Nachat, Zerach, Szama i Miza.
Synami Seira byli: Lotan, Szobal, Sibon, Ana, Diszon, Eser i Diszan.
Synami Lotana byli: Chori i Homam, a siostrą Lotana była Timna.
Synowie Szobala to: Alian i Manachat, i Ebal, Szefi i Onam.
Synowie Sibona to: Aja i Ana.
Synem Any był Diszon.
A synami Diszona: Chamran i Eszban, Jitran i Keran.
Synowie Esera to: Bilhan, Zaawan i Jakan.
Synowie Diszona to: Us i Aran.
A oto królowie, którzy panowali w Edomie, zanim pojawili się królowie w Izraelu:
Bela, syn Beora, a jego miasto nazywało się Dinhaba.
Gdy umarł Bela, władzę po nim przejął Jobab, syn Zeracha z Bosry.
Gdy umarł Jobab, władzę po nim przejął Chuszam z ziemi Temanitów.
Gdy umarł Chuszam, władzę po nim przejął Hadad, syn Bedada, który był pogromcą Midianitów na Polu Moabskim, a jego miasto nazywało się Awit.
Gdy umarł Hadad, władzę po nim przejął Samla z Masreki.
Gdy umarł Samla, władzę po nim przejął Szaul z Rechobot nad Rzeką.
Gdy umarł Szaul, władzę po nim przejął Baal-Chanan, syn Achbora.
Gdy umarł Baal-Chanan, władzę po nim przejął Hadad, a jego miasto nazywało się Pai. Jego żona miała na imię Mehetabel i była córką Matred, która była córką Me-Zahaba.
Po śmierci Hadada książętami Edomu byli: książę Timna, książę Alwa, książę Jetet, książę Oholibama, książę Ela, książę Pinon, książę Kenaz, książę Teman, książę Mibsar, książę Magdiel i książę Iram. Ci byli książętami Edomu.