Kusz spłodził Nimroda, który zaczął być mocarzem na ziemi.
Misraim spłodził Ludima, Ananima, Lahabima i Naftuchima;
Oraz Patrusyma, Kasluchima, od których wywodzą się Filistyni, i Kaftoryma.
Kanaan zaś spłodził Sidona, swego pierworodnego, i Cheta;
Jebusytę, Amorytę i Girgaszytę;
Chiwwitę, Arkitę i Sinitę;
Arwadytę, Semarytę i Chamatytę.
Synowie Sema: Elam, Assur, Arpachszad, Lud, Aram, Us, Chul, Geter i Meszek.
Arpachszad spłodził Szelacha, a Szelach spłodził Ebera.
Eberowi zaś urodzili się dwaj synowie: jeden miał na imię Peleg, gdyż za jego czasów ziemia została rozdzielona, a imię brata jego – Joktan.
Joktan spłodził Almodada, Szelefa, Chasarmaweta i Jeracha;
Hadorama, Uzala i Diklę;
Ebala, Abimaela i Szeba;
Ofira, Chawila i Jobaba. Wszyscy ci byli synami Joktana.
Sem, Arpachszad, Szelach;
Eber, Peleg, Reu;
Serug, Nachor, Terach;
Abram, to jest Abraham.
Synowie Abrahama: Izaak i Izmael.
A oto są ich rody: pierworodny Izmaela – Nebajot, następnie Kedar, Abdeel i Mibsam;
Miszma, Duma, Massa, Hadad i Tema;
Jetur, Nafisz i Kedma. Byli oni synami Izmaela.
A oto synowie Ketury, nałożnicy Abrahama: urodziła ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. A synowie Jokszana: Szeba i Dedan.
Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Oni wszyscy byli synami Ketury.
I Abraham spłodził Izaaka. Synowie Izaaka: Ezaw i Izrael.
A synowie Ezawa: Elifaz, Rehuel, Jeusz, Jalam i Korach.
Synowie Elifaza: Teman, Omar, Sefo, Gatam, Kenaz, Timna i Amalek.
Synowie Rehuela: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza.
A synowie Seira: Lotan, Szobal, Sibeon, Ana, Diszon, Eser i Diszan.
A synowie Lotana: Chori, Homam; a siostrą Lotana była Timna.
Synowie Szobala: Alian, Manachat, Ebal, Szefo i Onam. A synowie Sibeona: Ajja i Ana.
Synowie Any: Diszon. Synowie Diszona: Chamran i Eszban, Jitran i Keran.
Synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Jaakan. Synowie Diszana: Us i Aran.
To byli królowie, którzy panowali w ziemi Edomu, zanim zapanował król nad synami Izraela: Bela, syn Beora, a jego miasto nazywało się Dinhaba.
A gdy Bela umarł, królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry.
A gdy Jobab umarł, królował w jego miejsce Chuszam z ziemi Temanitów.
A gdy Chuszam umarł, królował w jego miejsce Hadad, syn Bedada, który pobił Midianitów na polu Moabu. A jego miasto nazywało się Awit.
A gdy Hadad umarł, królował w jego miejsce Samla z Masreki.
A gdy Samla umarł, królował w jego miejsce Szaul z Rechobot nad Rzeką.
A gdy Szaul umarł, królował w jego miejsce Baalchanan, syn Akbora.
A gdy Baalchanan umarł, królował w jego miejsce Hadad. Jego miasto nazywało się Pai, a jego żona miała na imię Mehetabel, była to córka Matredy, córki Mezahaba.
I Hadad umarł. A książętami Edomu byli: książę Timna, książę Alia, książę Jetet;
Książę Oholibama, książę Ela, książę Pinon;
Książę Kenaz, książę Teman, książę Mibsar;
Książę Magdiel, książę Iram. Oni byli książętami Edomu.
Aplikacja Biblii
Aplikacja Biblii dla Dzieci
