Przypowieści Salomonowych 12:11-23

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest. Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją. W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi. Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda. Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest. Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję. Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę. Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem. Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy. Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele. Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego. Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się. Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.