Spłodził też Chus Neroda; ten począł być możnym na ziemi. Misraim też spłodził Ludyma, i Hananima, i Laubima, i Naftuhyma, I Patrusyma, i Chasłuchyma, (z których poszli Filistynowie) i Kaftoryma. Potem Chanaan spłodził Sydona, pierworodnego swego, i Hetejczyka. I Jebuzejczyka, i Amorejczyka, i Giergiezejczyka, I Hewejczyka, i Archajczyka, i Symejczyka, I Aradejczyka, i Samarejczyka, i Chamatejczyka. Synowie Semowi: Elam, i Assur, i Arfachsad, i Lud, i Aram, i Chus, i Hul, i Gieter, i Mesech. A Arfachsad spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera. A Heberowi urodzili się dwaj synowie, z których jednemu imię było Faleg, przeto, że za jego czasów rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan. A Jektan spłodził Elmodada, i Salefa, i Hassarmota, i Jarecha, I Adorama, i Uzala, i Dekla, I Hebala, i Abimaela, i Sebaja, I Ofira, i Hewila, i Jobaba. Ci wszyscy byli synowie Jektanowi. Sem, Arfachsad, Selech. Heber, Peleg, Rechu, Sarug, Nachor, Tare, Abram; ten jest Abraham. Synowie Abrahamowi: Izaak i Ismael. A teć są rodzaje ich: Pierworodny Ismaelowy Nebajot, i Kiedar, i Abdeel, i Mabsam. Masma, i Duma, Massa, Hadad, i Tema, Jetur, Nafis i Kiedma. Cić są synowie Ismaelowi. A synowie Cetury, założnicy Abrahamowej, których porodziła: Zamram i Joksan, i Madan, i Midyjan, i Jesbok, i Suach. A synowie Joksanowi; Saba i Dedan. Synowie też Madyjanowi: Hefa, i Hefer, i Henoch, i Abida, i Eldaa. Cić wszyscy są synowie Cetury. I spłodził Abraham Izaaka. A synowie Izaakowi byli: Ezaw i Izrael. A synowie Ezawowi: Elifas, Rehuel, i Jehus, i Jelom, i Kore. Synowie Elifasowi: Teman i Omar, Sefo i Gaatan, Kienaz i syn Tamny, to jest, Amalek. Synowie Rehuelowi: Nahat, Zara, Samma, i Meza. A synowie Seirowi: Lotan, i Sobal, i Sebeon, i Hana, i Dysson, i Eser, i Dysan. A synowie Lotanowi: Chory, i Heman; a siostra Lotanowa była Tamna. Synowie Sobalowi: Halman, i Manaat, i Hewal, Sefo, i Onam; a synowie Sebeonowi: Ajai Ana. Synowie Ana: Dyson; a synowie Dysona: Hamdan, i Eseban, i Jetran, i Charan. Synowie Eserowi: Balaan, i Zawan, Akan. Synowie Dysanowi: Hus i Aran. Cić są królowie, którzy królowali w ziemi Edomskiej, przedtem niż królował król nad synami Izraelskimi: Bela, syn Beorowy, a imię miasta jego Dynhaba. A gdy umarł Bela, królował miasto niego Jobab, syn Zerachowy z Bosry. A gdy umarł Jobab, królował miasto niego Chusam z ziemi Temańskiej. A gdy umarł Chusam, królował miasto niego Hadad, syn Badadowy, który poraził Madyjańczyków na polu Moabskiem; a imię miasta jego Hawid. A gdy umarł Hadad, królował miasto niego Samla z Masreki. A gdy umarł Samla, królował miasto niego Saul z Rechobot nad rzeką A gdy umarł Saul, królował miasto niego Balanan, syn Achoborowy. A gdy umarł Balanan, królował miasto niego Hadar; a imię miasta jego Pehu, imię też żony jego Mehetabel, córka Matredy, córki Mezaabowej. A gdy umarł Hadar, byli książętami w Edon: książę Tamna, książę Halwa, książę Jetet, Książę Oolibama, książę Ela, książę Pinon, Książę Kienaz, książę Teman, książę Mabsar, Książę Magdyjel, książę Hyram. Toć byli książęta Edomscy.
Aplikacja Biblii
Aplikacja Biblii dla Dzieci
