Gesprekken met GodVoorbeeld

De stem van de Heer is meestal niet luid. De Heilige Geest fluistert vaak. Wanneer Hij zachtmoedig op een gevaar wijst, is het een heel goed idee om direct de potentiële valkuil te ontwijken. Zo ook, wanneer Hij zachtjes een zegen aanreikt. We kunnen dan kiezen om te gehoorzamen en in geloof van die mogelijkheid gebruik maken. De Heer herhaalt niet altijd deze zalvingen, dus we moeten aandacht hebben voor Zijn stem en ernaar handelen. 

Op een zomermiddag kreeg ik een voorstel. Dit veranderde mijn richting ingrijpend. Enkele van mijn kinderen zaten op een kleine christelijke school in onze buurt. Een bestuurslid, die ook een persoonlijke vriend was, belde om te vragen of ik zou willen overwegen om te solliciteren voor een baan als Leerkracht Nederlands Middelbaar Onderwijs voor het volgende schooljaar. 

Wat een onverwacht idee. Ik herinner me nog goed dat ik tijdens het telefoongesprek reeds aan het wikken en wegen was, terwijl ik probeerde dit niet in mijn stem te laten doorklinken. Eerst kwamen de minpunten: ik had een kunst opleiding gedaan. Ik wist vrijwel niets over het schrijven van studieprogramma's. Ik had in jaren niet buitenshuis gewerkt. Lesgeven buiten onze huissituatie zou onze stabiele gezinsroutine zeer zeker verstoren. Deze baan zou een aanzienlijke hoeveelheid werk betekenen - poeh! Ik zou niet eens weten waar ik zou moeten beginnen. En waarom zou ik verwachten dat ik aangenomen zou worden in plaats van meer capabele leraren die ook voor de baan zouden solliciteren? 

Maar daarna kwamen de mogelijkheden: Wat nou als dit een mogelijkheid was om de kosten voor het collegegeld te compenseren? Zelfs een klein beetje extra inkomen zou een zegen zijn voor het gezinsbudget. Sterker nog, ik hield van lesgeven en was er nog goed in ook. Een mogelijkheid om buitenshuis les te geven zou een welkome uitdaging kunnen zijn—hoera! Stel dat God mij voor deze baan had uitgekozen, zou Hij mij in deze opdracht dan ook niet vergezellen met Zijn wijsheid en kracht? 

Op dat netelige moment sprak de Heer. Het was alsof Zijn hand op mijn schouder drukte - slechts één keer en heel zachtjes. Dat was alles. Hij gaf aan dat solliciteren voor deze specifieke baan op mijn pad van zegen lag. 

Binnen een maand was ik aangenomen. Binnen twee maanden had de Heer de visie voor de cursussen bekendgemaakt. Tegen de derde maand was ik bezig met het schrijven van het studieprogramma, werkte ik samen met de studenten en tot mijn verrassing genoot ik innig van het hele proces. Ik weet nu dat ik zonder deze uitdaging niet de vaardigheden en het zelfvertrouwen zou hebben gehad om later dat boek over gebed te schrijven. Deze enkele stap van gehoorzaamheid heeft vele zegeningen doen volgen.