God bereidt de verre toekomst voor

"U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd." (1 Petrus 1:5)

De overgrootvader van Corrie ten Boom, Gerrit, werkte als tuinman op een prachtig landgoed in Heemstede. Zijn baas had een dochtertje dat er plezier in had al het werk van de tuinman kapot te maken en de bloembollen er uit te schoppen zodra hij ze geplant had. Op een gegeven moment kreeg Gerrit er zo genoeg van dat hij naar zijn baas stapte en zei: ‘Uw dochter is er expres op uit mijn werk te vernietigen’. Zijn baas antwoordde: ‘De volgende keer dat ze dit weer doet, geef je haar maar een draai om haar oren’ (dit was 200 jaar geleden heel gewoon en nog niet strafbaar). En zo geschiedde. Dit heeft die dochter nooit vergeten en ze heeft het hem ook nooit vergeven. Eén van de eerste dingen die ze deed, toen zij het landgoed erfde als volwassen vrouw, was haar tuinman op het matje roepen om hem op staande voet te ontslaan.

En dát was de reden dat de familie Ten Boom naar Haarlem verhuisde, waar Gerrit een rijtuigenzaak begon. Gerrit was christen en hij had een rotsvast vertrouwen in God en bleef Hem dienen, ook in moeilijke tijden. Hij heeft geweten dat, ondanks het ontslag, zijn leven verborgen was met Christus in God (Kolossenzen 3:3). Vanuit dat vertrouwen leefde hij verder, ook al zag hij niet wat de toekomst brengen zou.

Zijn zoon Willem kon nu het vak van horlogemaker leren. Nooit had Gerrit kunnen voorzien dat deze moeilijke omstandigheden er toe zouden leiden dat, meer dan 100 jaar later, zijn nakomelingen juist in Haarlem, waar hij naar toe moest verhuizen, zoveel joodse mensen konden helpen in de Tweede Wereldoorlog.

Vraag

• Zijn er omstandigheden geweest in het leven van je ouders en (over)grootouders die nu nog van invloed zijn op jouw leven?
• Hoe heeft de kracht van God daarin beschermt en gewerkt zodat zijn voorziening en trouw op den duur toch zichtbaar werden?

Gebed: Dank U wel Heer, dat de omstandigheden niet het laatste woord hebben maar dat we het aan U over mogen geven zodat U het kwade ten goede kunt keren.