Geroepen om te scheppenVoorbeeld

C.S. Lewis

Wanneer we ons werk zien als een roeping van God, verandert dat onze motivatie om te creëren, de manier waarop we creëren en zelfs de dingen die we kiezen te creëren. Terwijl we ons onderwerpen aan het plan van onze Roeper, kijken wij uit naar manieren waarop we God kunnen verheerlijken en anderen kunnen liefhebben door de dingen die we creëren. Zoals het leven van C.S. Lewis ons laat zien, zal zijn Geest, wanneer we in Christus blijven (Johannes 15:4), onze ogen openen om te zien waar Hij zich in de wereld beweegt en waartoe Hij ons roept om te scheppen.

Tegen de tijd dat C.S. Lewis op 32-jarige leeftijd zijn leven aan Jezus Christus toevertrouwde, was hij al op weg naar een succesvolle carrière als academicus en auteur. Maar hoewel Lewis’ hervonden christelijk geloof er niet voor zorgde dat hij zijn gekozen werk veranderde, zorgde zijn bekering er duidelijk voor dat zijn relatie tot zijn werk veranderde. Hij stelde zijn creëren voor als middel om God te verheerlijken en anderen te dienen. Dit heeft ongetwijfeld invloed gehad op de keuze voor de werken die Lewis maakte.

Door werken als Mere Christianity (Onversneden Christendom), The Screwtape Letters (Brieven uit de hel) en The Four Loves (De vier liefdes) gebruikte Lewis woorden om het karakter van God te onthullen. Het beste voorbeeld hiervan is te vinden in The Chronicles of Narnia (De kronieken van Narnia), de kinderboekenserie waarin het personage van Aslan centraal staat, de Christusachtige leeuw die Narnia schept en verlost door zijn offerdood.

Misschien in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, sloot Lewis zichzelf, net als de meeste cultuurscheppers, niet op in een kamer totdat hij op een idee kwam voor een werk dat het verlossende karakter van God zou onthullen. Zoals Lewis ooit uitlegde: "Sommige mensen schijnen te denken dat ik begon met mezelf af te vragen hoe ik iets over het christendom tegen kinderen kon zeggen; dat ik me vervolgens concentreerde op 'sprookjes' als instrument, en vervolgens informatie verzamelde over kinderpsychologie;... en dat ik daarna een lijst opstelde van fundamentele christelijke waarheden en 'allegorieën' uitwerkte om die vorm te geven. Dat is allemaal pure onzin. Ik zou niet op die manier kunnen schrijven. Al mijn zeven Narniaanse boeken begonnen met voorstellingen in mijn hoofd. [De Leeuw, de Heks en de Kleerkast] begon met een afbeelding van een faun die een paraplu en pakjes draagt in een besneeuwd bos... En toen zei ik op een dag tegen mezelf: 'Laat ik proberen er een verhaal over te maken.’ In eerste instantie had ik geen idee hoe het verhaal zou gaan. Maar toen sprong Aslan er plotseling in. Toen hij er eenmaal was, trok hij het hele verhaal samen.”

Net als Lewis zullen onze ideeën voor de dingen die we willen maken waarschijnlijk niet voortkomen uit brainstormsessies waarin we ons intensief concentreren op hoe we iets kunnen creëren dat Gods karakter onthult. Maar als we beginnen te scheppen en we het Woord van Christus rijkelijk in ons laten wonen (zie Kolossenzen 3:16), zullen we ongetwijfeld zien hoe we onze creaties kunnen gebruiken om het karakter van onze Schepper en Roeper te onthullen. Als ons werk als een roeping moet voelen, moeten wij net als Lewis bereid zijn om de ware Aslan elk aspect van ons leven te laten binnendringen, inclusief ons werk.