Ruth: een verhaal over Gods verlossende liefdeVoorbeeld

In Ruth 1 toont God ons zijn trouw:

· God is trouw wanneer wij dat niet zijn

· God is trouw wanneer wij hopeloos zijn

· God is trouw wanneer wij zijn beloften vergeten.

Elimelech, zijn vrouw Naomi en hun twee zonen leefde in een periode toen er in Bethlehem een hongersnood heerste. Vaak waren hongersnoden een resultaat van Israëls grote ongehoorzaamheid aan God. In die tijden liet God het toe dat zijn volk door hongersnoden leed om het te bemoedigen zich te bekeren van zijn zonden. In plaats van terug te keren naar God, keerde Elimelech de Heer de rug toe en nam zijn gezin naar Moab. Ze probeerden Gods straf te ontvluchten in plaats van zich te bekeren. Het is alsof Elimelech zei: "Als God niet voorziet voor mij en mijn gezin, dan moet ik het heft in eigen hand nemen en het zelf maar doen." Maar God haatte Moab en hun aanbidding van de valse god Kamos. Hij had zijn volk expliciet gezegd dat ze niets met Moab te maken mochten hebben. Elimelech koos overleven boven gehoorzaamheid. Voor zijn gezin zorgen, rechtvaardigde niet het overtreden van Gods geboden. Maar God beantwoordt onze ontrouw niet met hetzelfde (zie Romeinen 3:3-4). We zullen zien dat God trouw zal blijven zelfs wanneer wij dat niet zijn.

Terwijl ze in Moab zijn, sterven Elimelech en zijn zonen. Naomi blijft over met haar twee schoondochters, die Orpa en Ruth heten. Kun je je voorstellen wat Naomi moest meemaken? Ze stond voor het graf van een derde geliefde en had het dieptepunt bereikt. Ze was hopeloos. En het verlies van haar man en zonen had niet alleen te maken met haar gezin. Ze waren drie arme weduwen in een vijandig land zonder dat ze in hun eigen levensonderhoud konden voorzien.

Vertwijfeling leidt vaak tot twijfel aan God. Naomi was blind voor Gods grotere plan maar twijfelde niet aan Gods bestaan; ze twijfelde aan zijn liefde en tedere zorg. Maar wanneer de dingen het donkerst lijken voor Gods volk, komt de dag van Gods genade vaak dichtbij. God is bij ons in onze ellende. We moeten herinneren dat God trouw zal blijven zelfs wanneer wij ons hopeloos voelen.

Toen de blije stedelingen Naomi begroetten, zei ze dat ze haar Mara moesten noemen. Naomi voelde zich alsof ze een doelwit was geweest voor Gods woede, "want", zei ze, "de Almachtige God heeft mijn leven bitter gemaakt." (Ruth 1:20, HTB) Daarom had ze haar door God gegeven naam (Naomi, wat 'aangenaam' betekent) omgewisseld voor een naam gebaseerd op haar omstandigheden en gevoelens (Mara, wat 'bitter' betekent). Naomi kon niet zien dat God 'aangename' dingen voor haar in petto had. Ze veranderde haar beeld van de waarheid en daarmee veranderde ze ook haar beeld van God. Naomi zag God niet langer als trouw en liefdevol jegens haar. Ze kon zelfs niet de persoon Ruth 'zien' die naast haar stond. Ruth had haar eeuwige liefde en toewijding beloofd aan Naomi en dacht misschien wel: "Ik sta naast je!" Naomi was de beloften van God vergeten (zie Deuteronomium 31:8). Naomi vergat dat God had beloofd dat Hij bij haar zou zijn en haar nooit zou verlaten. Maar God is trouw zelfs wanneer wij zijn beloften vergeten.

Door de Schrift heen worden we herinnerd aan Gods standvastige liefde. Door de verschillende situaties in Naomi's leven veranderde Gods liefde voor haar niet. Toen Elimelech en Naomi God de rug toekeerden, bleef Hij trouw. God bleef trouw toen Naomi zich hopeloos voelde na het verlies van haar man en twee zonen. Toen zij Gods beloften was vergeten, herinnerde God zijn beloften. Ongeacht onze omstandigheden kunnen wij er ook op vertrouwen dat God ons trouw blijft. Hij zal zijn kinderen niet verlaten.

Heb je je ooit bitter of hopeloos gevoeld net zoals Naomi? Heb je de zegeningen om je heen gemist omdat je teveel was gefocust op je pijn? We neigen er allemaal naar om Gods beloften voor ons te vergeten en als weeskinderen te leven in plaats van als erfgenamen van zijn Koninkrijk. Welke dingen kun je doen om jezelf te herinneren aan Gods trouw?