Het is ongeneeslijk…

Ik ben heel verdrietig. André, mijn man, vertelt mij net dat een vriendin te horen heeft gekregen dat ze ongeneeslijk ziek is. De afgelopen jaren zijn we elkaar wat uit het oog verloren, maar jaren gingen we samen naar de ‘Kerstmis’, zoals zij het noemde. Na afloop vierden we thuis de mis nog eens uitbundig en toostten we op het LEVEN.

En nu dit? Niet meer te genezen… Ik voel me verdrietig… voor haar. Nog zo jong.

Als ik jouw verhaal zou horen, dan denk ik dat ook jij mij wel iets persoonlijks kunt vertellen, waar de tranen me van in de ogen schieten.

Het leven is zwaar. En toch… juist op zo’n moment begint het bij mij te bruisen. Ik wil LEVEN!
Ik daag je uit om dat samen met mij te doen.

En tja, als je nu zucht, omdat het je niet lukt. Zullen we dan samen heel voorzichtig ‘leven’. Laten we de hoofdletters weg, maar maken we een heel klein dansje in de kamer. Gewoon, omdat we het niet alleen hoeven te doen. Omdat we zo dankbaar zijn dat onze Hemelse Vader voor ons zorgt. Dat Hij vol liefde een tissue aanreikt als we huilen, er zelfs bij snikken, of erger nog… een zakdoek hard vol snuiten met grote snottebellen.

God houdt van je!

Hij heeft je zo lief en begrijpt waar jij doorheen gaat. Durf je alles wat je aan zorgen, angsten, pijn en depressie in handen houdt, aan Hem te geven. Pak dan met lege handen zijn handen en zie voor je hoe Hij je optilt en je rondzwierf door de kamer. Om te vieren dat jij bestaat. Je bent er! Je leeft! Ondanks alles.

Ik ben zo blij dat je Ik Wonder Jou leest. Dank je wel. Ik geloof in wonderen. Ook voor jouw leven. Ik geloof dat er een nieuwe toekomst voor je ligt. En of dit een toekomst is van een paar weken of van jaren. Mag Jezus jouw allergrootste Vriend zijn. Mag Hij jouw Heer en Meester zijn. Mag Hij jouw dragen… elke dag… totdat je Hem zult ontmoeten en Hij elke traan van je zal wissen.

Ik kan af en toe wel een zakdoek gebruiken. En ik gun jou hemelse zakdoeken.

Zullen we samen bidden?
“Op dit moment leggen we ons verdriet bij U neer… we doen het telkens weer. Droog onze tranen met vrede in ons hart. Schenk ons uw rust in de storm. Diepe rust. In Jezus’ naam. Amen.”

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen

P.S. De teksten van dit leesplan vind je ook in de dagelijkse bemoedigingsemail "Ik wonder jou". Je kunt je hiervoor inschrijven op www.ikwonderjou.nl . Daarbij ontvang je een gratis digitale poster gemaakt door mij, Wilma!