Hoe gaat het met je ziel?Voorbeeld

Waarom is er hoop voor mijn ziel?

Heb je je ooit afgevraagd waarom we kaarsjes op verjaardagstaarten zetten en ze vervolgens uitblazen? In alle maaltijd—gerelateerde momenten in ons leven is er in onze cultuur geen enkel ander moment waar we iemand aanmoedigen om over ons eten te blazen. Ik ga niet naar een steakhouse en zeg tegen de ober: “Ik wil mijn steak medium gaar. En wilt u erover uitademen, alstublieft? Medium gaar met wat speeksel, graag.”

Toch blijkt dit een belangrijk onderdeel van veel verjaardagsfeestjes te zijn. En daar is iets fundamenteel mis mee. Ik heb volwassenen zien eten van taart waarover hun vierjarige net geblazen had. Denk daar maar eens even over na. Als je ooit een klein kind een kaarsje hebt zien uitblazen, dan weet je dat het niet alleen lucht is wat over het gebak gaat.

Er is nog een andere traditie verbonden aan verjaardagsfeestjes, die net zo verwarrend is als het uitblazen van taartkaarsjes: het doen van een wens. Hebben we dat echt goed doordacht? Ik herinner me mijn dertiende verjaardag. Ik zat in de zevende klas en Chelsea, die nu mijn vrouw is, was op mijn feestje. Ik blies de kaarsjes uit en mijn moeder boog zich voorover en zei: “Heb je een wens gedaan, vriend?”

Ik heb een wens gedaan—Ik wenste dat Chelsea me zou kussen. Ik heb dat toen niet tegen mijn moeder gezegd. Ik zei alleen maar: “Ja, mam.” Maar ik wenste en verlangde en hoopte op een kus van degene op wie ik verliefd was.

Het gebeurde niet. Nou ja, het gebeurde eigenlijk wel—toen we gingen trouwen heeft ze me zeker wel gekust; en nog veel meer. Maar ik hoopte op een kus, toen, in mijn zevende schooljaar.

Ik heb nog nooit iemand ontmoet die de kracht van een verjaardagswens noemde als reden waarom dromen uitkomen. Als we niet oppassen gaan we echt onmisbare hoop uiteindelijk op gelijke voet zetten met verjaardagswensen.

We geloven allemaal in hoop, waarderen hoop en moedigen hoop aan. Daar is niets mis mee—van alle mensen zijn volgelingen van Jezus bij uitstek hoopvolle mensen. Maar laten we eerlijk zijn, hoe gaat hoop ons helpen? Waarom is hoop beter dan een verjaardagswens? In en van zichzelf kan hoop teleurstelling niet overwinnen. Hoop kan onze omstandigheden niet veranderen. Heeft hoop ooit armen en benen laten groeien? Heeft hoop ons gered? Uiteindelijk is dromen van hoop helemaal geen hoop.

Hoop is essentieel voor de menselijke ziel, maar we moeten er wel voor zorgen dat onze hoop is gebaseerd op iets dat groter is dan dromen. Hoop is zo krachtig als datgene waaraan het verbonden is.

Dat is wat onze hoop in Jezus maakt tot een veilige plek voor onze ziel. Het boek Hebreeën zegt: Omdat God een belofte heeft gedaan én een eed heeft afgelegd, valt er aan zijn woorden niet te twijfelen. Daarbij is het uitgesloten dat Hij zou liegen. Dat geeft moed en hoop aan ieder die naar Hem vlucht om gered te worden. De zekerheid dat wij gered zullen worden, is een sterk en betrouwbaar anker voor ons leven. Daardoor zijn wij verbonden met God Zelf, achter het gordijn van de hemelse tempel. Jezus is daar vóór ons binnengegaan om voor ons te pleiten. Hij is voor altijd hogepriester geworden, op dezelfde wijze als Melchisedek (Hebreeën 6:18–20 HTB).

Als volgelingen van Jezus is onze hoop uniek ten opzichte van alle andere 'hoop' op aarde. Het is niet vastgeklonken aan onze emoties, plannen, relaties of financiën, maar aan Jezus. Onze ziel heeft een vast en zeker, standvastig, onwrikbaar anker waarop we kunnen vertrouwen. Zijn naam is Jezus en onze hoop in Hem is nooit tevergeefs.

Reageer

Wat zijn de dingen die je wenste, maar die niet uitkwamen?

Heb je je ooit hopeloos gevoeld? Welke invloed heeft dat op je ziel, vooral als je voor langere tijd geen hoop hebt?

Waarom is Jezus de beste bron van hoop voor je ziel?