Jezus en splagchnizomaiVoorbeeld

Jezus en wat?

Splagchnizomai…

Misschien heb je dit woord nog nooit gezien of gehoord en vraag je je af hoe je dit uitspreekt (google maar eens). Een mooi woord voor galgje. Maar ook een woord met een diepe betekenis.

Spagchnizomai is een Grieks woord dat een aantal keer in de Bijbel voorkomt. Zoals in het verhaal van de barmhartige Samaritaan dat we vandaag lezen. In Lukas 10:33 staat: “Maar een Samaritaan die op reis was, kwam in zijn buurt, en toen hij hem zag, was hij met innerlijke ontferming bewogen.” Het woord splagchnizomai, is hier vertaald met ‘met innerlijke ontferming bewogen’.

Dat woord splagchnizomai is een bijzonder woord. Het betekent eigenlijk dat je ergens zo door wordt geraakt dat je het tot diep in je binnenste voelt. Wij hebben er uitdrukkingen voor zoals: het breekt mijn hart, ik krijg er buikpijn van, ik voel me er helemaal naar van. De Grieken geloofden dat bewogenheid, medelijden en liefde ‘woonden’ in je ingewanden, in je darmen eigenlijk. Dus in je buik. Als je splagchnizomai uitspreekt dan klinkt het ook bijna alsof er iets splijt of scheurt… dat beschrijft eigenlijk precies wat je van binnen voelt.

Een woord dat dus pijn doet. Wij hebben geleerd dat pijn iets is dat we moeten voorkomen, of zo snel mogelijk moeten oplossen. Maar splagchnizomai is een ander soort pijn. Een pijn waarvoor je kunt kiezen om deze te voelen. Die je kunt omarmen. Die je in beweging zet. Die je leven verandert. Of die je naast je neerlegt. Dat is je eigen keuze.

Jezus voelde splagchnizomai. In het Nieuwe Testament lezen we een aantal verhalen waar beschreven wordt hoe Jezus dit voelde, waarom en wat er daarna gebeurde. In totaal verschillende situaties, locaties en momenten, maar altijd bij een ontmoeting met iemand of met een groep mensen, voelt Jezus splagchnizomai. En dan gebeurt er altijd iets!

In de komende zes dagen gaan we samen deze verhalen lezen en ontdekken wat splagchnizomai is en hoe dit in en door Jezus werkte. Ga je mee op weg?