Moediger: een blik op het gedurfde geloof van onvolmaakte mensenVoorbeeld

Dag 7: Paulus

Op dag 3 spraken we over de vrijmoedigheid van Stefanus, die het goede nieuws van Jezus predikte, ook al kostte het hem zijn leven. Een man stond erbij die de jassen vasthield van de mannen die Stefanus hadden vermoord. Zijn naam was Saulus. Velen van ons kennen hem omdat hij zó grondig veranderd werd door een persoonlijke ontmoeting met Jezus, dat hij zijn naam en levensmissie veranderde en voor Jezus begon te prediken in plaats van tegen Hem. Een groot deel van het Nieuwe Testament is zelfs door Paulus (voorheen Saulus) geschreven. Het bevat veel brieven die hij schreef aan kerken die net waren opgericht, om er zeker van te zijn dat ze het juiste nieuws over Jezus kregen.

Paulus was vanaf het begin een moedige kerel, maar het punt is: in sommige situaties ging hij misschien te ver. Hoewel hij heel diepgaande en praktische dingen schreef over hoe je elkaar goed kunt liefhebben (zie Romeinen 12 en 1 Korintiërs 13), was hij ook een mens. Natuurlijk moest hij soms mensen terechtwijzen, maar was hij in sommige gevallen misschien te hardvochtig? Paulus schreef in Galaten over een confrontatie met Petrus (over wie we lazen op dag 1. Weet je nog hoe Petrus eerst sprak voordat hij nadacht? Stel je een gesprek voor tussen Paulus en Petrus!). We lezen ook in Handelingen dat Paulus en Barnabas op een gegeven moment ruzie kregen over de vraag of een bepaalde man – Johannes Marcus – met hen mee moest gaan op reis (het was de neef van Barnabas, maar hij had hen tijdens een eerdere reis in de steek gelaten). Hierdoor gingen ze uit elkaar! Paulus kreeg een nieuwe partner (Silas) en Barnabas nam Johannes Marcus mee naar een andere plek.

We kunnen allemaal 'te brutaal' zijn en soms vergeten om rekening te houden met de gevoelens van de mensen om ons heen. Maar dat is niet de manier waarop we brutaal moeten zijn. Zoals Paulus schreef: God is nog niet klaar met ons; er is nog werk aan de winkel. God zal gebruiken wat wij Hem willen aanbieden; Hij zal ons zachtjes corrigeren en begeleiden als we dat willen. En dat geldt ook voor de mensen om ons heen. Als je het niet eens bent met anderen en de situatie uit de hand loopt, is dat misschien niet het einde van het verhaal – niemand is niet meer te redden. Paulus wist dat uit de eerste hand. Toch gaf hij Johannes Marcus nog steeds op – bijna. In zijn brief aan de kerk in Kolosse verwijst Paulus zelfs naar de instructies die hij hen gaf om niemand minder dan Johannes Marcus te verwelkomen, precies dezelfde persoon met wie hij eerder een probleem had!

Moge je vrijmoedigheid op een nieuwe manier gaan begrijpen nu je aan het einde van deze zeven dagen komt. Vrijmoedigheid hoeft niet groots te zijn en voor iedereen zichtbaar; het is misschien niet zo luid of zelfs vervelend als je misschien gedacht had. Het wordt zeker niet gemeten door een gebrek aan angst, maar aan daden ondanks die angst; en bovenal is vrijmoedigheid simpelweg de daad van het naar Jezus brengen wat je hebt en de uitkomst aan Hem toevertrouwen.

Reflectie-/discussievragen:

1. Ben je ooit ‘te brutaal’ geweest en heb je daardoor een relatie beschadigd? Wat is eenrichtingsvrijmoedigheid die zou kunnen helpen die relatie te herstellen?

2. Met welke persoon uit deze overdenking identificeer jij je het meest? Waarom?

3. Wat is een stap die je de komende week kunt zetten om richting vrijmoedigheid te gaan?