Wees stil: een eenvoudige gids voor stille tijdVoorbeeld

Wees stil: leer je te verwonderen

In het gedeelte van vandaag lezen we het verhaal van de ontmoeting die Jakob met God had. Na de ontmoeting zei hij: “Dit is een ontzagwekkende plaats, dit moet wel de poort van de hemel zijn!’ (Genesis 28:17 HTB)

"Dit is een ontzagwekkende plaats, dit moet wel de poort van de hemel zijn!" Ik zou het vreselijk vinden als dat mij zou overkomen. Dat ik terugkijk op mijn dagen, mijn maanden, en zelfs mijn jaren en denken dat dit wel de plek moest zijn waar God was en ik er me niet bewust van was geweest!

Ons inbeeldingsvermogen, ons vermogen om ons te verwonderen en de tijd te nemen om na te denken over wat we zien en opmerken, zal ons bewustzijn van God in ons dagelijkse leven vergroten.

Het woord inbeeldingsvermogen komt van het werkwoord imaginari, 'jezelf inbeelden'. Het kan je helpen als je jezelf als deel van dat grote plaatje van Gods verhaal ziet.

We kunnen onze verbeelding gebruiken om alles om ons heen te waarderen, alles wat God geschapen heeft. Het kan ons helpen om God te gaan herkennen door het eenvoudige van elke dag, het kan je helpen te verwonderen.

En dat kan ons terugbrengen naar onze stille tijd. Schrijf het op, denk erover na, en dank God hiervoor.

Aanbidding wordt geboren in verwondering.

In Genesis lezen we dat God alles zag wat Hij gemaakt had, en het was zeer goed.

God bekeek zijn schepping en zag dat het goed was.

We moeten niet alleen kijken naar de Bijbel maar ook naar de wereld waarin we leven. Als we dat oefenen kan dat onze stille tijd vormen.

Hebben fotografische en beeldrijke media ons beroofd van het vermogen om ons te verwonderen over het gewone, zodat het leven er alleen goed uitziet als we het door een filter zien?

Een gefilterd leven kan ons beroven van verwondering: als we niet voorzichtig zijn, dan wordt onze waardering voor wat mooi is, vervormd.

Er is schoonheid in geroosterd brood, in een gerimpelde huid, in vergezichten van industriële wolkenkrabbers. Er is schoonheid is uitgestrekte woestijnen. Er is schoonheid in ziekenhuizen. Er is schoonheid in rust.

We moeten stoppen, de schoonheid zien en ons verwonderen.

Onze stille tijd zou meer moeten zijn dan een praktisch onderdeel van ons christelijk leven. Het is de plek waar we in ontzag, eerbied en verwondering alles overdenken wat de Heer heeft gezegd, gedaan, en geschapen.

Kijk terug op je dag en dank God voor zijn schepping. Je kan het opschrijven als je wilt.

Wat heb je vandaag gezien dat je heeft verwonderd? Waar heb je schoonheid gezien?