Doeltreffend bidden - deel 2Voorbeeld

Aanhoudend bidden

‘En Hij sprak ook een gelijkenis tot hen met het oog daarop dat men altijd moet bidden en niet de moed verliezen’ (Lukas 18:1, HSV).

Onze Heere onderwees zijn discipelen zowel door contrasten te schetsen als vergelijkingen te trekken. In tegenstelling tot wat op het eerste gezicht in de twee gelijkenissen uit het evangelie van Lukas naar voren lijkt te komen, is God geen onbehouwen vriend die niet genegen is onze verzoeken in te willigen (Lukas 11:5), noch is Hij een inhalige rechter die met tegenzin recht doet (Lukas 18:7). Hij geeft hier slechts een illustratie van de geheimen van zegevierend gebed. Als een krenterige vriend uiteindelijk tot actie overgaat door het onbeschaamde (dit is het exacte woord dat er staat) aandringen van zijn vriend om aan zijn verzoek te voldoen, hoeveel te meer zal onze hemelse Vader ons dan geven wat wij nodig hebben? Als een onrechtvaardige rechter ertoe aangezet kan worden om een benadeelde weduwe recht te doen, alleen omdat hij haar aanhoudende smeekbeden zat is, hoeveel te meer zal God dan de aanhoudende roep van zijn kinderen beantwoorden?

Halfslachtig bidden laat je met lege handen achter. Lauwheid in gebed is, net als lauwheid op andere punten, een gruwel voor God. Schaamteloze volharding, een aandringen waar God niet omheen kan, levert de verlangde wens op. Door zijn schaamteloze gevraag kreeg de smekende vriend uiteindelijk zo veel broden als hij nodig had. Zijn eerste ‘verzoek’ werd kort afgewezen. Vervolgens begon hij aan te dringen, een beroep te doen op zijn vriend om hem te helpen in zijn nood, maar hij werd wederom afgewezen. Tenslotte bonsde en hamerde hij op de deur totdat zijn vasthoudendheid het won van de halsstarrige afwijzing. Diezelfde schaamteloze volharding zorgde ervoor dat de weduwe genoegdoening kreeg en recht werd gedaan, waar zij zo lang en vurig om had gevraagd.

‘(...)dat men altijd moet bidden en niet de moed verliezen’ daarover sprak de Heere met zijn discipelen (Lukas 18:1). God geeft ons wat wij vragen misschien niet altijd meteen, omdat Hij ons iets belangrijks wil leren als we ‘God aanroepen te allen tijde’. Misschien moeten we op zoek gaan, aankloppen en vragen. Toch wordt Hij niet ongeduldig wanneer wij altijd maar weer tot Hem komen. En Hij zal reageren op ons aandringen.