Alles over de hemel - verdrietVoorbeeld

Toen kwam de dag. Een van mijn dochters had me 's morgens opgebeld om te vertellen dat het erop leek dat mijn moeder spoedig zou komen te overlijden. Zij en haar zus gingen er heen om te proberen om op tijd bij haar te zijn. Ik haastte me naar huis van een zakelijke bijeenkomst, maar was niet op tijd. Terwijl ik in onze huiskamer zat, werd er op de deur geklopt. Mijn dochters stonden allebei bij de deur met een paar bezittingen van mijn moeder en op hetzelfde moment belde mijn oudste zoon Joël en vertelde in tranen dat hij kanker had. Een paar dagen later belde Joël op en vertelde dat hij nog een paar maanden, misschien een paar weken te leven had. Zeventien vermoeiende dagen later was hij veilig in de armen van Jezus, en wij bleven beroofd achter.

Verdriet in deze omstandigheden kan als een trein over je heen denderen, of het kan door tranen naar buiten sijpelen, als nauwelijks merkbare druppels sap uit de schors van een boom. Het kan er voor zorgen dat je gaat schreeuwen, of huilen, of jezelf in de armen van een vriend stort. Het kan neerdalen als een mist van eeuwige duisternis en het kan je vastpakken wanneer je het het minst verwacht. Het kan je in shock en ongeloof achterlaten. Het kan je gedachten met woede vullen. Het volgt je naar bed en het vult je slaap en je dromen. Het speelt beelden af ​​om het trauma te verwerken en probeert je geest te helpen alles te begrijpen. Al deze dingen en veel, veel meer, horen bij verdriet.

Af en toe kun je verstrikt raken in wat lijkt op een tsunami van verdriet waar om de een of andere reden diep van binnen een golf van emoties losbarst die je niet verwacht had, en ook niet volledig begrijpt, en zeker niet kan weerstaan. Dit zijn momenten die door de professionals 'gereedheid' (readiness) genoemd worden, wanneer een aantal bijdragende factoren aanwezig zijn en er een onverwachte tsunami van verdriet kan plaatsvinden.

Psalmen 23 leert ons: "Zelfs als ik door een donker dal moet lopen, ben ik niet bang, want U bent dicht bij mij. Uw herdersstaf beschermt mij en begeleidt mij heel de weg." (vs. 4, HTB). De Hebreeuwse vertaling van dit vers is 'de vallei van de diepste duisternis'. Verdriet is als een lange zwarte tunnel, pikzwart en met geen uitzicht op licht aan het eind. Af en toe, alleen maar af en toe, zou je kleine lichtpuntjes kunnen zien die slechts een moment duren, misschien 2 seconden.