Onvoorstelbare verlossing: Gods aanwezigheid bij miskraam en onvruchtbaarheidVoorbeeld
Schok
Ik wilde altijd al moeder worden en toen die plastic stick "Zwanger" aangaf, waren mijn man en ik dolgelukkig. Gedurende de daaropvolgende weken kozen we namen uit, maakten de babykamer gereed, kochten een gezinsauto en droomden van het moment waarop ons duo een trio zou worden. We zweefden van duizelingwekkende blijdschap en opwinding.
Bij onze tweede echo hoorden we de verpletterende woorden waar iedere moeder in stilte bang voor is. Er was geen hartslag. Onze baby was dood. We waren er kapot van.
Ik voelde me als een ballon. Emotioneel was ik zo opgewonden geweest over de nieuwe baby, gevuld met zoveel ideeën, projecten en voorbereidingen. Mijn geheime geboorteborden van Pinterest puilden uit! Ik was van vreugde zo opgeblazen geweest, dat ik er bijna van ontplofte! Plotseling was het alsof iemand het uiteinde van de ballon had losgelaten. Alle lucht liep eruit en slechts een plat, leeg omhulsel bleef achter. Ballonnen zien er nooit hetzelfde uit als ze opgeblazen en daarna weer leeggelopen zijn. Ze krijgen van die rimpelige uitgerekte lijnen die de slijtage van die ervaring laten zien. Mijn ziel voelde als die slappe, gerimpelde ballon.
Ik vroeg me constant af: ‘Wat moet ik nu doen?’ Terwijl het leven om mij heen normaal doorging, stond ik zelf stil. De paar mensen die wisten wat er was gebeurd, boden hun goed bedoelde condoleances aan. In mijn staat van schok en rauwe emotie vatte ik hun woorden echter op als een poging om mijn pijn te negeren, mijn verlies als onbelangrijk te beschouwen, en henzelf te behoeden voor het ongemak te moeten toekijken hoe ik al mijn verdriet zou verwerken.
Het zou voor mij gemakkelijk zijn geweest om mijn verdriet weg te stoppen, maar vrouwen die hetzelfde hadden meegemaakt als ik kwamen naar me toe. Ze hadden een vriendelijke boodschap: dit zou een lange en moeilijke reis zijn, maar het zou eindigen in hoop en rust. Ze hadden gelijk. Op dezelfde manier wil ik jou uitnodigen om met mij dit leesplan te doorlopen. Ik heb hetzelfde meegemaakt als jij en ik kan je eerlijk zeggen dat dit niet het einde is, maar slechts één stap op de weg.
Laten we de volgende paar stappen samen nemen.
Schrift
Over dit leesplan
Ervaar jij de pijn en het verdriet van zwangerschapsverlies? Laten we samen de vele emoties doorlopen, de moeilijke vragen stellen en zoeken naar Bijbelse antwoorden. Gods onvoorstelbare verlossing is niet alleen mogelijk, maar ook het meest duidelijk en verrassend in de donkerste momenten.
More