Overdenking van Paul Tripp over dagelijkse dankzeggingVoorbeeld

Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik altijd tevreden ben. Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik nooit klaag. Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik nooit verlang wat anderen hebben. Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik het leven van een ander nooit heb benijd. Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik nooit heb gedacht dat God iets aan iemand anders gaf wat voor mij bedoeld was. Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik beter ben in het tellen van mijn zegeningen dan in het vaststellen wat ik niet heb. Ik wilde dat ik kon zeggen dat mijn verlangen naar dingen niet zo groot was. Ik wilde dat mijn hart eindelijk tevreden was.

Dit zijn allemaal wensen omdat ze nog niet helemaal deel uitmaken van mijn karakter. Er schuilt nog steeds jaloezie in mijn hart. Het is een van de duistere gevolgen van de zonde die daar nog steeds leeft. Waarom spreekt de Bijbel zo sterk tegen jaloezie? Dit is de reden: als jaloezie in je hart regeert, doet de liefde van God dat niet. Laten we nadenken over wat jaloezie doet. Het is van mening dat jij zegeningen verdient die je niet verdient. Als je hart geregeerd wordt door jaloezie, wordt de houding van "ik ben gezegend" vervangen door de houding van "ik verdien het". Jaloezie is van nature egoïstisch. Jaloezie plaatst jou altijd in het centrum van de wereld. Het maakt dat alles alleen om jou draait. Het maakt dat je het leven alleen bekijkt vanuit het perspectief van jouw wensen, noden en gevoelens.

Jammer genoeg zorgt jaloezie ervoor dat je de goedheid, trouw en wijsheid van God in twijfel trekt. Jaloezie beschuldigt God ervan dat Hij niet weet wat Hij doet of dat Hij niet trouw is aan wat Hij beloofd heeft. Als je ervan overtuigd bent dat de zegening die een ander persoon ontving, eigenlijk van jou zou moeten zijn, heb je niet enkel een probleem met die persoon, dan heb je een probleem met God. Als je begint te twijfelen over Gods goedheid, zul je niet meer naar Hem toegaan voor hulp. Waarom? Omdat je geen hulp zoekt bij iemand aan wie je twijfelt.

Jaloezie doet nog iets anders dat geestelijk dodelijk is. Het veronderstelt dingen te weten die niemand weet. Jaloezie is niet alleen van mening dat je méér weet van het leven van die andere persoon dan je ooit zou kunnen weten. Het is van mening dat jij, meer dan God, een duidelijker begrip hebt van wat het beste is. Verder zorgt jaloezie ervoor dat je Gods geweldige reddende, veranderende, versterkende en verlossende genade vergeet. Je wordt zo in beslag genomen door het bijhouden van wat je niet hebt, dat je de enorme zegeningen van Gods genade niet herkent en viert. Het zijn de zegeningen die we nooit hadden kunnen verdienen, noch bewerken, noch recht op hadden. En omdat jaloezie meer gericht is op wat jij wilt dan op het leven waar God je voor geroepen heeft, weerhoudt het je ervan om aandacht te hebben voor Gods opdrachten en waarschuwingen. Daardoor kom je moreel in gevaar. De enige oplossing tegen jaloezie is Gods reddende genade — een genade die zelfzuchtige zondaars verandert in vreugdevolle en tevreden aanbidders van God.